|
عنوان
|
تشخیص اختلال طیف اوتیسم مبتنی بر شبکه های اتصالات کارکردی مغز با استفاده از یادگیری عمیق
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
اوتیسم، شبکه عصبی کانولوشنال، قطعه بندی، یادگیری عمیق، تصویربرداری تشدید مغناطیسی، نرم افزار پایتون، استخراج ویژگی، شبکه های کارکردی مغز، تصویربرداری پزشکی
|
|
چکیده
|
بیماری اوتیسم (ASD ) یک بیماری مغزی در انسان ها می باشد که بیشتر در گروه سنی کودکان رواج دارد. در تعریف اصلی آن این گونه آمده است: اوتیسم از جمله بیماری های نافذ رشد در دوران کودکی است که درارتباط، درک و شناخت اختلال ایجاد می کند. طبق مکانیسم بیماری بخش های مختلف مغز در افراد مبتلا دچار مشکل می شود. علل اصلی این بیماری به طور کامل مشخص نبوده و درمان قطعی برای آن تا به امروز وجود ندارد؛ اما با تشخیص سریع این بیماری ممکن است علائم آن بهبود یافته و مهارت اجتماعی کلامی فرد ارتقا پیدا کند و از افزایش شدت علائم بیماری جلوگیری شود. محققان در مرجع [1] پس از انجام تحقیقات در این زمینه بیان کردند که اوتیسم درمان قطعی ندارد اما اگر اقدامات توانبخشی در این مورد به بیماران به موقع انجام شود، تعدادی از آن ها می توانند به مدارس عادی بروند؛ حتی از تحصیلات بالاتر نیز برخوردار شوند و از بقیه امتیازات اجتماعی نیز بهره مند شوند. تشخیص بیماری در بدو تولد تنها از روی نشانه های آن که تقریباً کاری بسیار دشوار است، انجام می شود. بنابراین برای تشخیص این بیماری بهتراست که از داده های مغزی استفاده شود که یکی از این روش های داده کاوی مغزی، تصویر برداری تشدید مغناطیسی یا همان ام ار ای (MRI ) می باشد. در این داده ها به جای پرتودهی تصاویر مورد نیاز از یک میدان مغناطیسی بسیار قوی و امواج رادیویی از اندام ها و بافت های بدن ایجاد می شوند. این تصاویر از کیفیت بسیار بالایی برخوردارند و افتراق بین بافت نرمال و غیر نرمال را به خوبی نمایان می کنند. MRI نسبت به سایر روش های تصویربرداری اطلاعات دقیق تری در مورد اندام های داخلی (بافت های نرم) مانند مغز، رباط ها، سیستم تولید مثل و سایر اندام های بدن ارائه می دهد. بنابراین این امکان را فراهم می سازد که تمام جزئیات مغز را بررسی کنیم و با استفاده از همین داده ها بیماری اوتیسم بهتر از حالتی که تنها از نشانه های بالینی استفاده می شود تشخیص داده شود.
|
|
پژوهشگران
|
احسان تشنه دل (دانشجو)، حامد علی زاده قاضی جهانی (استاد راهنما)، موسی یوسفی (استاد راهنما)
|