مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تاثیر جایگزینی پودر دیاتومیت به جای پودر کوارتز و تاثیر توام این روش همراه با جایگزینی ماسه معمولی ریزدانه به جای ماسه سیلیسی در بتن پودری واکنشی (RPC)
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	بتن پودری واکنشی، پودر دیاتومیت، پودر کوارتز، ماسه سیلیسی، ماسه معمولی ریزدانه
چکیده	بتن پودری واکنشی (RPC) برای اولین بار در سال 1994 در فرانسه توسط دو دانشمند به نام های ریچارد و چیرزی در لابراتوار بوییگه ساخته شد. بتن پودری واکنشی یک نوع بتن پرمقاومت با عملکرد فوق العاده بالاست به طوری که می توان با عمل آوری در فشار و حرارت، مقاومت آن را به بیش از 200 مگاپاسکال رساند. بتن پودری واکنشی از مخلوط سیمان پرتلند معمولی، آب، دوده سیلیسی، ماسه کوارتز، پودر کوارتز و فوق روان کننده ساخته می شود. بتن پودری واکنشی با حذف سنگ دانه بزرگ موجب افزایش همگنی مواد و افزایش شکل پذیری آن می شود. از بتن پودری واکنشی در دهانه های طویل پل های سبک، سازه های آبی، مناطق لرزه خیز، ساخت نیروگاه ها، سازه های مقاوم در برابر انفجار، سازه های بلند و ... استفاده می شود. ساخت و عمل آوری این نوع بتن گران تر است. بنابراین با جایگزین کردن مصالح ارزان و موجود در منطقه به جای مصالح گران تر و کاهش مقدار سیمان، از قیمت تمام شده RPC کاسته می شود. در این راستا، در این تحقیق پودر دیاتومیت (که در آذربایجان فراوان است) جایگزین پودر کوارتز و همچنین ماسه ریزدانه معمولی با درصد های مختلف جایگزین ماسه سیلیسی خواهد شد. برای آن که نتایج آزمایش قابل استفاده در امور روزمره مهندسی باشد شرایط عمل آوری آن مانند کارگاه های ساخت و ساز یعنی در شرایط دمایی نرمال بتن ریزی و با آب آشامیدنی انجام خواهد شد. گسترش کاربرد بتن در امور مهندسی موجب شده استفاده از افزودنی های ارزان با منابع غنی در بتن رونق گیرد. در بتن پودری واکنشی مقدار مورد نیاز سیمان زیاد است و همچنین پودر کوارتز و ماسه سیلیسی و فوق روان کننده هم بر هزینه آن می افزاید. کوارتز به عنوان ماده پرکننده و پوزولانی هر چند که تأثیر مثبتش در بتن ثابت شده است اما مصالحی نسبتا گران قیمت و در برخی مناطق کمیاب به شمار می آید و استفاده از آن ها بتن را گران می کند. در نتیجه می شود با جایگزین کردن مواد در دسترس و شبیه کردن طریقه عمل آوری بتن به عمل آوری کارگاهی از هزینه های بتن پودری واکنشی کاست و موارد استفاده از آن را در امور مهندسی افزایش داد.
پژوهشگران	اصلان اسدی (دانشجو)، بهمن شروانی تبار (استاد راهنما)