|
عنوان
|
بررسی استدلال های سوئینبرن در اثبات انسجام شخص مجرد
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
شخص مجرد، ا یشخص یهمان نی ت، انسان معلق، آزما نبرنی
|
|
چکیده
|
ارائه تصو منسجم از شخص مجرد برا یز ،دارد یفراوان تیاهم نبرنیسوئ ی را یمبنا پذیرش
یقیحقا همچون خداوند، فرشتگان و نفس در فلسفه اوست. سوئ شیاز آزما یریگ با بهره نبرنی
یفکر ای یس ابن »انسان معلق«مشابه نا، وجود شخص مجرد را امر یممکن و پذ ی رش چن نی
داند یمعقول م یرا امر یموجود . او در مقابل مخالفان نظر هی شخص مجرد معتقد است که
دیهمچون ام یصفات توان یم و طلب را به شخص مجرد نسبت داد، هرچند ممکن است به
صورت اوصاف پنهان در شخص مجرد باق قیاز طر ایبمانند ی مداخله در عالم ماد بروز ی
ی. او نظرابندی اتی که وجود شخص مجرد را با تمسک به عدم امکان تما یآنها از زی کدیگر ریز
عجولانه برند یسؤال م میداند و استفاده از حافظه و مغز به عنوان ملاک ا تیشخص یهمان نی
نادرست را میشمارد. به هرچند ،نظر او توان از می حافظه و مغز به عنوان یملاک
لیاما به دل ،کرداستفاده تیشخص یهمان نیابرای یشناخت معرفت مواجهه با مشکلات فراوان،
نم توان ی آن یکیزیمتاف هایی ملاک ها را در نظر گرفت. د نبرنیسوئ دگاهی در معرض انتقاداتی
است که از جمله آنها م یبه موارد توان ی همچون استفاده از مبانی متعارض، تصورناپذ یری
فرض انسان بدون بدن، و ضرورت وجود مغز برای هر یفکر شیآزما گونه در یباره حق قت
شخص اشاره کرد. ا یلیتحل یکردیمقاله، با رو نی - یانتقاد مباحث فوق را مورد بررس قرار ی
داده است
|
|
پژوهشگران
|
طیبه شاددل (نفر اول)، منصور ایمانپور (نفر دوم)
|