عنوان
|
تاثیر سلامت روان و انسجام روابط خانوادگی بر گرایش به خودکشی سربازان: ارزیابی نقش میانجی عوامل سازمانی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
مدل ساختاری، عوامل سازمانی، سلامت روان، انسجام روابط خانوادگی، خودکشی
|
چکیده
|
زمینه و هدف: خودکشی سربازان، نوعی آسیب چندبعدی، رفتاری است که عوامل متعددی در بروز آن دخیل هستند. پژوهش حاضر با هدف تبیین روابط ساختاری بین سلامت روان و انسجام روابط خانوادگی با واسطه عوامل سازمانی بر گرایش به خودکشی سربازان انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی و توصیفی- تحلیلی است.جامعه شامل کلیه سربازان مشغول به خدمت نیروی انتظامی ایران1400-1401می باشد با نمونه گیری تصادفی ساده همراه با خوشه ای چند مرحله ای طبق فرمول کوکران به حجم1000 نفر میباشند. داده ها از پرسشنامه های سلامت روانی 28- GHQ گلدبرگ و هیلر(1979)، تمایل به خودکشی جوینر و همکاران(2009)، انسجام خانوادگی موس(2009) و پرسشنامه محقق ساخته عوامل سازمانی بدست آمد و روش مدل تحلیل عاملی تاییدی جهت بررسی مدل پیش فرض توسط Spss16 و Amos24 انجام گردید. یافته ها: مدل پیشنهادی برازش قابل قبولی دارد. سلامت روان (B=-0/227,P=0/022 ) انسجام روابط خانوادگی(B=-0/157,P =0/001) بر گرایش به خودکشی با میانجیگری عوامل سازمانی، دارای رابطه معکوس معنادار می باشند. متغیرهای سلامت روانی، انسجام خانوادگی و عوامل سازمانی همزمان قادر به تبیین 25/3درصد از واریانس گرایش به خودکشی و سلامت روانی و انسجام خانوادگی قادر به تبیین 16/2درصد از عوامل سازمانی هستند.
نتیجه گیری: سلامت روان و انسجام روابط خانوادگی تقویت شده با واسطه عوامل سازمانی مثبت به درک صحیح از شرایط خدمت منجر شده و سبب کاهش گرایش به خودکشی بین سربازان می شود.
|
پژوهشگران
|
سولماز صادقی (نفر اول)، آیت اله فتحی (نفر دوم)، سعید شریفی رهنمو (نفر سوم)، کریم عبدالمحمدی (نفر چهارم)
|