عنوان
|
مقایسه تاثیر رویکردهای آموزش خطی و غیرخطی مهارت های فوتبال بر میزان ضربان قلب، آمادگی قلبی-عروقی و شایستگی حرکتی ادراک شده در دانشجویان غیرفعال
|
نوع پژوهش
|
طرح پژوهشی خاتمه یافته
|
کلیدواژهها
|
حس بازی، شایستگی حرکتی ادراک شده، ضربان قلب، دانشجویان غیرفعال، فوتبال
|
چکیده
|
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر رویکردهای آموزش خطی و غیرخطی مهارت های فوتبال بر میزان ضربان قلب، آمادگی قلبی-عروقی و شایستگی حرکتی ادراک شده در دانشجویان غیرفعال بود. روش پژوهش: جامعة آماری پژوهش دانشجویان دختر غیرفعال از نظر فعالیت بدنی بودند که تعداد 40 نفر از آن هایی که قبلا سابقة بازی فوتبال نداشتند و از نظر جسمانی سالم بودند با میانگین سنی (3±06/22) به صورت تصادفی در گروه های مورد نظر (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه شایستگی حرکتی ادراک شده، آزمون دوی 540 متر، تست پله مک کوئین و ضربان سنج پولار استفاده شد. نحوة ارائه تمرینات در گروه ها هم شامل تمرینات تکنیکی در گروه سنتی و تغییر در فضای بازی، اندازة زمین و تغییر در تعداد بازیکنان در گروه حس بازی بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون ها نشان داد که آموزش ها مؤثر بوده و آزمودنی ها پس از مداخله نسبت به زمان قبل از آن، تغییراتی در آمادگی قلبی عروقی، حداکثر اکسیژن مصرفی، ضربان قلب و متغیر شایستگی حرکتی ادراک شده داشتند. همچنین اثر آموزش فوتبال به روش های سنتی و حس بازی باهم تفاوت داشت و نشانگر تأیید نقش مثبت آموزش حس بازی در سطح 05/0>p در میان شاخص های پژوهش بود. نتیجه گیری: مربیان آموزشی می توانند با استفاده از آموزش به روش حس بازی، فعالیت هایی را طراحی کنند که به دختران جوان دانشجو برای نیل به سبک زندگی فعال و تغییرات مثبت در شاخص های سلامت فیزیولوژیک کمک کننده باشد.
|
پژوهشگران
|
لیلی علیزاده (نفر اول)
|