|
عنوان
|
بررسی انتقادی دیدگاه های دیوید هیوم وآنتونی فلو درباره امکان اثبات معجزه
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
اثبات پذیری، مدلول، معجزه
|
|
چکیده
|
پدیدهایی به نام معجزه یا خارق العادت در متون دینی ادیان الهی بسیار روایت شده است، اما نوع نگاه به این حوادث یکسان نیست. عده ای تحت تاثیر مادی گرایی این گونه حوادث را منکر شده و گزارش های مربوط به آنها را مجعول می پندارند. از سویی دیگر بسیاری از پیروان ادیان توحیدی وقوع حوادث معجزه آسا را ممکن دانسته و گزارش های حکایت کننده آنها را پذیرفته اند و آنها را دلیل عقلی برای اثبات یکی از مهمترین مبانی دین، یعنی وحی و نبوت و حتی وجود خداوند می دانند. در این نوشتار تلاش بر این است که به بررسی انتقادی دیدگاهای دیوید هیوم و آنتونی قلو درباره امکان اثبات معجزه و ادله آنها گزارش شده، مورد بررسی قرار گیرد. و و نظریات موافق با وقوع معجزات تنبین و مستدل گردد.
در مورد معجزات چند پرسش اساسی وجود دارد: 1) معجزه چیست؟ 2)آیا معجزه امکان وقوع دارد؟ 3)آیا معجزه قابل اثبات است و شواهد و قراین گزارش دهنده قابلیت اثبات وقوع انها را دارد؟ 4) آیا بررسی امکان وقوع معجزه از نظر علمی یا فلسفی وجود دارد؟ 5) آیا راهی برای احراز و نشان دادن در رویداد معجزه که نقض قانون طبیعت است وجود دارد؟
مواجهه ی با این پرسش ها سبب شده است این مساله موضوع اندیشمندان، فیلسوفان و قرار بگیرد و دیدگاههای متفاوتی درباره آنها عرضه شود.
در باب چیستی معجزه دیدگاه های غالب فلاسفه ی غربی این است که معجزه را بر حوادثی اطلاق میکنند که به وسیله عامل ربوبی در ماوراء نظم طبیعی تحقق یافته است (آکویناس (1343ش) ، ج 1، 79) هیوم در تعریف معجزه به صراحت بر مفهوم نقص قانون طبیعت تأکید کرده است (هیوم ،1395 ،119) و به همین دلیل آن را غیر قابل تحقق و اثبات دانسته است. معجزه به این معنا از زمان هیوم به بعد مورد توجه برخی از فیلسوفان دین قرار گرفته و یکی از مسایل فلسفه دین به حساب آمده است.
|
|
پژوهشگران
|
فاطمه بشیری (دانشجو)، معروفعلی احمدوند (استاد راهنما)، احمد حمداللهی اسکوئی (استاد مشاور)
|