|
عنوان
|
اعتبارسنجی سندی و تحلیل متنی و بینامتنی نامه 27 نهج البلاغه
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
امیرمؤمنان علیهالسنلام، نامه 22 نهج ا لبلاغه، محمدابن ابی بکر، اعتبارسننجی سندی، تحلی متنی،
تحلی بینامتنی
|
|
چکیده
|
اعتبارسننجی روایات، ممواره یکی از رهآوردمای حدیثشنناسنی بوده اسن.. در راسنتای ایم مهم، اعتبارسنجی
روایات نهجالبلاغه با توجه به مرسن بودن آنما، دانشنمندان اسلامی را به چالش کشیده اس.. تعالیم بیبدی و
متم مسنتحکم نهجالبلاغه، مانع دسن. کشنیدن از احادیث آن به بهانه ارسنال در سند اس.. نوشتار یش رو به
اعتبارسننجی سنندی نامه 22 نهجالبلاغه رداخته و دو سند از شیخ مفید و محمد بم ابرامیم ثقفی را با تأکید بر
قواعد مقبول رجالشنناسنی، مورد ارزیابی قرار داده و نامه 22 را از لحاظ سندی از مرس به مسند ارتقا میدمد.
سپس نامه 22 را تحلی متنی نموده و با تفسیر نهجالبلاغه با نهجالبلاغه از خطبهما، نامهما و حکم.ما، مضامیم
مشترک نامه 22 با سایر روایات نهجالبلاغه را استخراج نموده و صدور آن محتوا از امام را تأیید میکند. سپس با
تشنننکین من ومه روایی برای عهدنامه محمد بم ابی بکر از سنننایر کتد حدیبی به تحلی بینامتنی می ردازد.
ژومش حاضنر، با شیوه توصیفی- تحلیلی و روش کتابخانهای و نرم افزاری در گرد آوری دادهما، اصال. متم و
صح. انتساب نامه 22 را به امیرمؤمنان علیهالسلام احراز و اثبات مینماید.
|
|
پژوهشگران
|
کریم علی محمدی (نفر اول)، عبدالمجید علی محمدی (نفر دوم)
|