عنوان
|
نقش سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ظرفیت یادگیری سازمانی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
سرمایه فکری، فرهنگ سازمان یادگیرنده، ظرفیت یادگیری سازمانی
|
چکیده
|
پیش زمینه و هدف: در اقتصاددانشی، دارایی های فکری و به خصوص سرمایه های انسانی، جز مهم ترین دارایی هایی سازمانی محسوب می شوند. از پیشایندهای
مهم سازمانی و فردی که می تواند در قابلیت یادگیری سازمان ها مؤثر باشد، فرهنگ سازمان یادگیرنده و سرمایه فکری می باشد. هدف این مقاله بررس ی نقش
سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ظرفیت یادگیری سازمانی در سازمان های درمانی می باشد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر ازنظر روش شناسی، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان امام رضا شهر مشهد شامل
600 نفر در سال 1393 می باشد. حجم نمونه با توجه به جامعه آماری و بر اساس جدول تعیین نمونه کرجسی و مورگان، 150 نفر در نظر گرفته شد. روش
نمونه گیری، نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی است که بر اساس بخش ها و نسبت ها تعداد نمونه هر یک از بخش ها معین شد. برای جمع آوری اطلاعات در این
پژوهش از پرسشنامه های استاندارد سرمایه فکری بنتیس ( 2004 )، فرهنگ سازمان یادگیرنده یانگ و همکاران ( 2004 ) و ظرفی ت ی ادگیری سازمان ی چی وا
2007 ) استفاده شد. به منظور بررسی روابط متغیرها در الگوی مفهومی از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. )
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده نقش معنی داری در تبیین ظرفیت یادگیری سازمان ی دارند. همچن ین نتا یج
حاصل از ضرایب همبستگی بین متغیرها در تائید مدل ساختاری پژوهش بود.
بحث و نتیجه گیری: سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ارتقای ظرفیت یادگیری سازمانی مؤثر است و می توانند نقش تبیین کننده را بر این متغی ر
ایفا کنند.
|
پژوهشگران
|
ابوالفضل قاسم زاده علیشاهی (نفر اول)
|