عنوان
|
بررسی رابطه پاسخگویی فردی با استرس شغلی و رفتار انحرافی کار در
پرستاران شاغل
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
پاسخگویی فردی، باوجدان بودن، استرس شغلی، رفتار انحرافی کار.
|
چکیده
|
زمینه و هدف:پاسخگویی فردی و پیامدهای مثبت و منفی آن یکی از چالش برانگیزترین مباحث سازمانی
است و ریشه برخی از رفتارها و فعالیت های کارکنان درمانی بیمارستان را باید در احساس پاسخگویی آنان
جستجو کرد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه و تعیین نقش احساس پاسخگویی فردی بر استرس
شغلی و رفتار انحرافی کار با توجه به اثرات میانجی ویژگی شخصیتی با وجدان بودن انجام شده است.
روش بررسی:در این پژوهش توصیفی– تحلیلی تعداد 175 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های
آیت الله کاشانی و هاجر شهرکرد در سال 1393 وارد مطالعه شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه های
استاندارد پاسخگویی هاچوارتر و همکاران، با وجدان بودن کاستا و مک گوری، رفتار انحرافی کار مولکی و
همکاران و رابینسون و بنت و پرسشنامه استرس شغلی هاوس و ریزو استفاده شد. روابط بین متغیرهای مکنون
و اندازه گیری شده در الگوی مفهومی با استفاده از مدل معادلات ساختاری تعیین شدند.
یافته ها:ادراک از پاسخگویی فردی با ویژگی شخصیتی با وجدان بودن دارای رابطه مثبت و معنی دار بود
رابطه معنی داری بین ادراک از پاسخگویی فردی کارکنان درمانی با میزان استرس شغلی .(r=0/25؛ P<0/05)
رابطه منفی و معنی داری بین ویژگی شخصیتی وجدان با استرس .(P>0/ و رفتار انحرافی کار دیده نشد ( 05
.(r=-0/26؛ r=-0/36؛ P<0/ شغلی و رفتار انحرافی کار بدست آمد ( 05
نتیجه گیری:طبق مبانی نظری و پژوهشی موجود، احساس پاسخگویی فردی به طور مستقیم باعث استرس
شغلی و رفتار انحرافی کار در کارکنان می شود. همچنین طبق یافته های این پژوهش ویژگی شخصیتی
باوجدان بودن دارای اثر علی منفی معنی دار بر استرس و رفتار انحرافی کار می باشد. پس این گونه می توان
نتیجه گیری کرد که با وجدان بودن اثر منفی علی و احتمالی پاسخگویی بر استرس و رفتار انحرافی کار را
کاهش می دهد.
|
پژوهشگران
|
ابوالفضل قاسم زاده علیشاهی (نفر اول)، محسن ربیعی (نفر دوم)، مهدی کاظم زاده (نفر سوم)
|