|
عنوان
|
عنصر رنگ در شعر فرخی سیستانی و تحلیل زیباشناسانۀ آنها
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
فرخی، زبان، نشانه،رنگ واژه، سبک.
|
|
چکیده
|
روشنگری در نشانه شناسی هنر، از مسئله زبان و بحث در نشانه های زبانی مایه می گیرد. طبق گفته بولر، هر نشانه برای این که نشانه زبانی تلقی شود، باید در آن واحد سه نقش نماد، نشان و علامت را ایفا کند. در این مقاله برآنیم پس از بررسی نشانه شناختی رنگ در تصویرهای شعری فرخی، توان فرخی را در به کارگیری نشانه های زبانی رنگ بسنجیم و بسامد این نشانه-ها و سبک تصویرپردازی و چگونگی تکرار رنگ ها را در تصویرهای خاص، بررسی کنیم. سپس به دنبال بررسی بسامد تصاویر برساخته از یک واحد و تصاویر متشکل از واحدهای نشانه ای، همچون پرده ای نقاشی بوده ایم. در ادامه لایه های معنایی تصویرهای هنری برساخته از رنگ را در دیوان فرخی (حضوری ابتدایی و طبیعی یا حضوری قراردادی و رمزگونه) مورد مداقه قرار داده ایم.
|
|
پژوهشگران
|
کامران پاشایی فخری (نفر اول)، پروانه عادل زاده (نفر دوم)، محمد پاشائی مهترلو (نفر سوم)
|