عنوان
|
اهمیت بالینی پلی مورفیسم ژن مهارکننده فعال کننده
پلاسمینوژن- 1 در مبتلایان سرطان پستان از شمال غرب ایران
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
سرطان پستان، وضعیت بالینی ،PAI-1 4G/5G ، پلی مورفیسم
|
چکیده
|
مقدمه: گزارش شده پلی مورفیسم شایع4G/5G در پروموتر ژن مهار کننده فعال کننده پلاسمینوژن-1 (PAI-1) در سطح بیان PAI-1 تأثیر دارد و با توجه به شواهدی که پیشرفت سرطان پستان را با افزایش سطح PAI-1 همراه می داند، ارزیابی ارتباط بین این پلی مورفیسم و وضعیت بالینی بیماران مبتلا به سرطان پستان معقول و منطقی به نظر می رسد.
روش بررسی: 160 بیمار غیرخویشاوند از جمعیت شمال غرب ایران که بر اساس معیار های بالینی مبتلا به سرطان پستان تشخیص داده شده و در طی مطالعه قبلی پلی مورفیسم PAI-1 4G/5G آنها تعیین شده بود، جهت مطالعه و بررسی ارتباط این پلی مورفیسم با علاﺋﻢ بالینی و آسیب شناختی، با استفاده از آزمون دقیق فیشر و نرم افزار SPSS با سطح معناداری 05/0 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: در رابطه با پلی مورفیسم PAI-1 4G/5G تمام ویژگی های اعلام شده از سرطان پستان، که روی شدت بیماری مؤثر می باشد مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پلی مورفیسمPAI-1 4G/5G در ارتباط با چند عامل مرسوم از جمله اندازه تومور، متاستاز به غدد لنفاوی و مرحله تومور ارتباط مثبت دارد.
نتیجه گیری: داده های ما نشان می دهد که بیماران با ژنوتیپ5G/5G بیشتر مستعد ابتلا به توسعه سرطان پستان هستند، در حالی که افراد با ژنوتیپ های4G/4G و4G/5G حساسیت پایین تری به گسترش سرطان پستان دارند. بنابراین آلل4G به احتمال زیاد، دارای یک نقش محافظتی در برابر توسعه سرطان پستان در جمعیت مورد مطالعه ما است.
کلید واژه ها: پلی مورفیسم PAI-1 4G/5G، سرطان پستان، وضعیت بالینی.
|
پژوهشگران
|
مهدیه یونسی (نفر اول)، محمدعلی حسینپور فیضی (نفر دوم)، ناصر پولادی (نفر سوم)
|