|
عنوان
|
ورزش و کیفیت زندگی در زنان
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
کیفیت زندگی، فعالیت حرکتی، خودکارآمدی، سلامت روانی
|
|
چکیده
|
هدف تحقیق حاضر بررسی روابط بین فعالیت بدنی و رضایت از زندگی به روش تحلیل مسیر در زنان شرکت کننده در کلاس های ایروبیک و پیلاتس بود. مواد و روش ها: 200 نفر از زنان شرکت کننده در کلاس های ایروبیک و پیلاتس شهرستان تبریز و میانه، "پرسشنامه فعالیت بدنی بک، پرسشنامه خودکارآمدی ورزشی، نسخه کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و مقیاس رضایت از زندگی را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر در نرم افزار اس پی اس اس نسخه 23 و آموس 20 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد رابطه معناداری بین فعالیت بدنی و خودکارآمدی، بین خودکارآمدی و سلامت روانی، بین خودکارآمدی و سلامت جسمانی، بین سلامت روانی و سلامت جسمانی، بین رضایت از زندگی و سلامت روانی و بین رضایت از زندگی و سلامت جسمانی زنان شرکت کننده در کلاس های ایروبیک و پیلاتس وجود دارد. همچنین مدل تحلیل مسیر به دست آمده از روابط بین فعالیت بدنی، خودکارآمدی، سلامت جسمانی، سلامت روانی و رضایت از زندگی به خوبی تبیین شد. نتیجه گیری: بر اساس این مدل می توان اثرات مثبت فعالیت بدنی را همراه با خودکارآمدی در زمینه بهبود وضعیت سلامت روانی و جسمانی (به عنوان متغیرهای مهم کیفیت زندگی) در رضایت از زندگی مشاهده کرد.
|
|
پژوهشگران
|
لیلا رفیقی (نفر اول)، سیدحجت زمانی ثانی (نفر دوم)، مهدی بشیری (نفر سوم)، زهرا فتحی رضایی (نفر چهارم)
|