|
عنوان
|
خوانش زیبا شناسانه ی گفتمان حضرت ابراهیم (ع) در قرآن کریم
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
قرآن کریم،اضرت ابراهیم (ع،) زیبا شناسان، گفتگو
|
|
چکیده
|
گوهرهای بلاغی و زیبایی های ادبی در گفتگوی های قرآنی جلوه ای از دانش های ناشننننا ت ی کتاب وای ا هی را
ب تصنویر می کشنند. ابراهیم (ع) از پیامبران اوا عزمی است ک گفتمان ها ی مختلف از ایشان در قرآن کریم بیان گردیده
است. ایشان درگفتگو با داوند با استفاده از مجاز،ایجاز وضرب ا مثل کلام ود را مزین ب جلوه های ادبی و بلاغی می
نماید.در گفتگو با پدرش کمال ادب را رعایت می کند. کلام ودرا با استفهام انکاری و تعجب و استبعاد و محاجّ زینت
می دهد و آنها را ب یکتا پرسنتی دعوت می کند. ابراهیم (ع) گرچ پیامبر بوده است و بر پدرش ولایت داشت اما در برابر
تهدید پدر ب سننگانار نمودن اضنعان می گوید: برای شنما للب آمرزش واهم کرد از این بت پرستی. و درگفتگو با
قوم از اسنتفهام انکاری و ایجاز بهره جانت و سنخن را در نهایت زیبایی ب سمع مخالبان می رساند.گفتگوهای پیامبران را
از جنب های مختلف می توان مورد بحث وبررسنننی قرارداد. مثلا ازجنب های هدایتی وتربیتی و اجتماعی و... این جانننتار
توصنیفی – تحلیلی ک شنیوه ی جمع آوری داده ها درآن کتابخان ای می باشند،از حاا ادبی ب بررسی زیبایی ها و جنب های بلاغی گفتمان اضرت ابراهیم(ع،)در قرآن کریم،می پردازد
|
|
پژوهشگران
|
علی قهرمانی (نفر اول)، خلیل شمسی (نفر دوم)
|