عنوان
|
ارتباط بین خودکارآمدی با عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم ورزشی
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
خودکارآمدی، عملکرد تحصیلی، دانشجویان، علوم ورزشی، تربیت بدنی
|
چکیده
|
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی در بین دانشجویان علوم ورزشی بود.
روش شناسی: جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان بود که از بین آنان تعداد 173 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شوارتز و جروسلم (1981) برای جمع آوری داده های مورد نیاز تحقیق و همچنین از معدل کل دانشجویان به عنوان معیار عملکرد تحصیلی استفاده شد. از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه بین گروه ها و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه بین متغیرها در سطح معنی داری (05/0≤p) استفاده شد.
نتایج: بر اساس نتایج تحقیق میانگین امتیازات مربوط به خوکارآمدی به صورت معنی داری بالاتر از مقدار متوسط فرضی بود و میانگین عملکرد تحصیلی نیز به صورت معنی داری بالاتر از مقدار متوسط فرضی بود. تفاوت در امتیازات خودکارآمدی با در نظر گرفتن جنسیت دانشجویان معنی دار نبود (05/0≤p). وضعیت تاهل دانشجویان در میزان خودکارآمدی تفاوت معنی دار ایجاد کرد (030/0=p) و خودکارآمدی دانشجویان مجرد بیشتر از خودکارآمدی دانشجویان متاهل بود. ارتباط بین خودکارآمدی با عملکرد تحصیلی دانشجویان معنی دار نبود.
نتیجه گیری: یافته ها حاکی از این است که دانشجویان علوم ورزشی خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی را دو مقوله جدا از هم در نظر می گیرند و چنین تصور می کنند که عوامل تاثیر گذار در میزان خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی متفاوت می باشند.
|
پژوهشگران
|
یوسف یاوری (نفر اول)، کبری تلخی (نفر دوم)
|