عنوان
|
بررسی تأثیر حلالهای آلی بر روی فعالیت آنزیم اندوگلوکاناز Aacel9A
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
آنزیم AaCel9A، حلال آلی، شوک حرارتی، پایدارسازی.
|
چکیده
|
آنزیمها کاتالیزورهای زیستی هستند که تنظیم کننده فعالیتهای حیاتی سلولها و ارگانیسمها میباشند. از جمله آنزیمهای پرکاربرد که در
از Aacel9A پودرهای لباسشویی، صنایع غذایی، کاغذسازی، نساجی مورد استفاده قرار میگیرد، میتوان به سلولاز اشاره کرد. اندوگلوکاناز
آلیسیکلوباسیلوس اسیدوکالداریوسیک آنزیم مونومر با 537 آمینواسید میباشد و متعلق به خانواده 9 گلیکوزیدهیدرولازهاست که میتواند
پلیمر سلولز را به قطعات کوچکتر تجزیه کند. پایدارسازی آنزیمها در حلالهای آلی به لحاظ مصارف صنعتی حائز اهمیت است. حلالهای
آلی با جدا کردن مولکولهای آب از سطح پروتئین باعث تخریب ساختار سه بعدی شده و در نتیجه فعالیت و پایداری آنزیم را کاهش می-
در سیستم پروکاریوتی تولید و به روش شوک حرارتی تخلیص نسبی شد، سپس Aacel9A دهند. در این تحقیق ابتدا آنزیم اندوگلوکاناز
مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد DMSO و DMF ، فعالیت آنزیم در حلالهای آلی مختلف نظیر پروپانول، ایزوپروپانول، متانول، اتانول
در غلظتهای 5 % و 10 % باعث افزایش فعالیت آنزیم و در غلظتهای بالاتر باعث کاهش فعالیت شد. بقیه حلالهای آلی از همان DMSO که
بیشترین تأثیر را بر روی کاهش فعالیت آنزیم داشت. بررسی تأثیر DMF غلظتهای پایین باعث افت فعالیت آنزیم شدند که از میان آنها
افزودنیها بر روی فعالیت و پایداری اندوگلوکاناز هم اکنون در حال انجام میباشد.
|
پژوهشگران
|
معصومه محمدی خواچکینی (نفر اول)، سعید نژاوند (نفر دوم)، محمد پاژنگ (نفر سوم)، علیرضا امانی قدیم (نفر چهارم)، رضوان عبداله زاده (نفر پنجم)
|