|
عنوان
|
بررسی تاثیر فعالیت ورزشی بر شاخص های استخوانی، گلیسمیک و تن سنجی در زنان یائسه دیابتی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
استئوکلسین، پاراتورمون، تمرین هوازی ، دیابت نوع2، زنان یائسه
|
|
چکیده
|
چکیده
مقدمه و هدف: دیابت ملیتوس از شایعترین بیماری ها در جوامع بشری است که مقابله با عوارض ناشی از آن هزینه هنگفتی را به سیستم درمانی تحمیل می نماید. مطالعات نشان داده مارکرهای بیوشیمیایی استخوان می توانند جهت ارزیابی میزان پاسخ متابولیسم استخوان به فعالیت بدنی استفاده شوند. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر 10هفته تمرین هوازی فزاینده بر سطوح استئوکلسین، پاراتورمون و شاخص های گلیسمی و تن سنجی در زنان یائسه دیابتی نوع 2 می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 40 زن یائسه دیابتی نوع 2 ( 40 تا 60 سال) بصورت آزمودنی های در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (20) و کنترل (20) قرار گرفتند. تمرین هوازی فزاینده شامل حرکات ایروبیک و پیاده روی بمدت 10 هفته ( 3 جلسه در هفته/ 45 تا60 دقیقه هرجلسه/ شدت 45 تا 60 درصد ضربان قلب ذخیره) بود. نمونه های خونی قبل و بعد تمرین جهت اندازه گیری متغیرهای سرمی گرفته شد. داده ها بوسیله آزمون آماری تی تست در سطح معناداری 05/0>p تحلیل شد.
یافته ها: تمرین باعث افزایش معنادار استئوکلسین (037/0=P) و کاهش معنادار شاخص مقاومت انسولینی(001/0=P)، انسولین (002/0=P) و قند خون ناشتا (001/0=P) در گروه تجربی شد (05/0>p). تغییرات پاراتورمون ، هموگلوبین گلیکوزیله و شاخص های تن سنجی معنادار نبود (05/0
|
|
پژوهشگران
|
بهلول قربانیان (نفر اول)، احمد بارانی (نفر دوم)
|