|
عنوان
|
بررسی روابط بین فعالیت بدنی و رضایت از زندگی در زنان: مدل تحلیل مسیر
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
کیفیت زندگی، فعالیت حرکتی، خودکارآمدی، سلامت روانی
|
|
چکیده
|
مقدمه: فعالیت بدنی ارتباط تنگاتنگی با مزایای متنوع جسمانی و روانی دارد که بر کیفیت زندگی تأثیر می گذارند. هدف این مطالعه تعیین روابط بین فعالیت بدنی و رضایت از زندگی در زنان به روش تحلیل مسیر بود. روش کار: 200 نفر از زنان شرکت کننده در کلاس های ایروبیک و پیلاتس شهرستان تبریز و میانه، بسته پرسشنامه ای فعالیت بدنی بک، خودکارآمدی ورزشی، سلامت روانی و جسمانی و رضایت از زندگی را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده نرم افزار اس پی اس اس و آموس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد رابطه معناداری بین فعالیت بدنی و خودکارآمدی، بین خودکارآمدی و سلامت روانی، بین خودکارآمدی و سلامت جسمانی، بین سلامت روانی و سلامت جسمانی، بین رضایت از زندگی و سلامت روانی و بین رضایت از زندگی و سلامت جسمانی زنان شرکت کننده در کلاس های ایروبیک و پیلاتس وجود دارد. همچنین تحلیل مسیر از رابطه بین مدل متغیرهای فعالیت بدنی، خودکارآمدی، سلامت جسمانی، سلامت روانی و رضایت از زندگی حمایت کرد. نتیجه گیری: براساس این مدل می توان اثرات مثبت فعالیت بدنی را همراه با خودکارآمدی در زمینه بهبود وضعیت سلامت روانی و جسمانی (به عنوان متغیرهای مهم کیفیت زندگی) در رضایت از زندگی مشاهده کرد. با اینکه در زمینه اثر فعالیت بندی در خودکارآمدی مقدار زیادی مشاهده نشد، با این حال تحقیقات آتی می تواند این موضوع را با در نظر گرفتن روابط دیگر بین فعالیت بدنی، سلامت جسمانی، روانی و خودکارآمدی مورد بررسی قرار دهد.
|
|
پژوهشگران
|
لیلا رفیقی (نفر اول)، سیدحجت زمانی ثانی (نفر دوم)، مهدی بشیری (نفر سوم)، زهرا فتحی رضایی (نفر چهارم)
|