عنوان
|
اثر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی و عملکرد حرکتی دانش آموزان دختر کمتوان ذهنی
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
تمرین کششی عضلانی، آمادگی جسمانی، حرکت، معلولین ذهنی
|
چکیده
|
مقدمه: افزایش استقامت قلبی-تنفسی، عضلانی و انعطافپذیری با تمرینات پیلاتس در افراد سالم به وسیله پژوهشهای مختلف نشان داده شده است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر تمرین پیلاتس بر برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی و عملکرد حرکتی در دانش آموزان کمتوان ذهنی دختر می باشد.
مواد و روش ها: این پژوهش بهصورت تجربی بر روی 40 آزمودنی کم توان ذهنی که به طور داوطلبانه و در دسترس در پژوهش شرکت کردند انجام شد. آزمودنی ها بهطور تصادفی به دو گروه 20 نفری شاهد و تجربی تقسیم شدند. گروه آزمایش تمرینات پیلاتس را به مدت هشت هفته 3 جلسه ای یک ساعته انجام دادند و گروه شاهد در طول پژوهش در هیچ برنامه منظم ورزشی شرکت نکردند و در طول انجام پژوهش به زندگی طبیعی خویش ادامه دادند. 24 ساعت قبل و بعد از برنامه تمرینی، استقامت قلبی-عروقی، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، انعطافپذیری، شاخصهای ترکیب بدن (قد، وزن، درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی، نسبت دور کمر به دور باسن) و عملکرد حرکتی اندازهگیری شد. از آزمون تی زوجی جهت مقایسه تغییرات درونگروهی و میانگین داده های جمع آوری شده استفاده شد. یافته ها: در گروه شاهد بین میانگینهای پیش و پس آزمون، در هیچیک از متغیرها تفاوت معناداری مشاهده نشد. ولی در گروه تجربی تمرینات پیلاتس بر استقامت قلبی-عروقی (001/0=P)، استقامت عضلانی (001/0=P)، ترکیب بدن (BMI و WHR) (001/0=P) و همچنین عملکرد حرکتی (قدرت، انعطافپذیری، تعادل)(002/0=P) دانشآموزان دختر کمتوان ذهنی تأثیر معناداری مشاهده گردید. نتیجهگیری: به نظر میرسد هشت هفته تمرینات پیلاتس موجب ارتقاء فاکتورهای آمادگی جسمانی افراد موردنظر شده و سبب پیشرفت در عملکرد حرکتی و درنتیجه موجب بهبود کیفیت زندگی کودکان کمتوان ذهنی میشود.
|
پژوهشگران
|
کریم صالح زاده (نفر اول)، سعیده اسرافیل زاده (نفر دوم)
|