عنوان
|
ارتباط بین اهمال کاری و توانمندی روانشناختی در بین اعضای هیات علمی تربیت بدنی
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
مال کاری، توانمندی روانشناختی، هیات علمی، تربیت بدنی
|
چکیده
|
مقدمه: اهمال کاری سازمانی به تاخیر انداختن هدفمند شروع وظایف یا تکالیف مختلف شغلی است. از دیدگاه سازمانی اهمال کاری، مانع رشد بهره وری و خلاقیت بوده و در محیط کار به گونه های متفاوتی تجلی پیدا می کند. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین اهمال کاری و توانمندی روانشناختی در بین اعضای هیات علمی تربیت بدنی بود.
روششناسی: جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های استان آذربایجان شرقی بود که از بین آنان تعداد 54 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه اهمال کاری بدیع، وظیفه دار و ساعدی (1385) و پرسشنامه توانمندی روانشناختی اسپریتزر و میشرا (1988) برای جمع آوری داده های مورد نیاز تحقیق استفاده شد. از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه بین گروه ها و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه بین متغیرها استفاده شد.
نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میانگین امتیاز پرسشنامه اهمال کاری برابر62/9±44/66 است و میانگین امتیاز برای پرسشنامه توانمندی روانشناختی 02/8±16/58 به دست آمد. بررسی روابط بین اهمال کاری و توانمندی روانشناختی و خرده مقیاس های آنها مشخص کرد که بین اهمال کاری و توانمندی روانشناختی (006/0p= ،368/0-r=) و ابعاد شایستگی و خودمختاری آن رابطه معنی دار منفی وجود دارد. همچنین بین توانمندی روانشناختی و ابعاد اهمال کاری شغلی اختصاصی و اهمال کاری اهمیت امور زندگی نیز رابطه معنی دار منفی وجود دارد. در ضمن بین برخی از خرده مقیاس های آنها نیز روابط معنی دار منفی مشاهده شد.
بحث و نتیجهگیری: بر اساس نتایج تحقیق میانگین امتیازات مربوط به اهمال کاری به صورت معنی داری پایین تر از مقدار متوسط فرضی بود و میانگین امتیازات مربوط به توانمندی روانشناختی به صورت معنی داری بالاتر از مقدار متوسط فرضی بود. تفاوت در امتیازات اهمال کاری و توانمندی روانشناختی و خرده مقیاس های آنها با در نظر گرفتن وضعیت تاهل، مدرک تحصیلی و رتبه دانشگاهی آزمودنی ها و نوع دانشگاه محل خدمت اعضای هیات علمی معنی دار نبود (05/0≤p). بین اهمال کاری، توانمندی روانشناختی و ابعاد آنها رابطه معنی دار منفی وجود داشت (006/0=p)، به عبارت دیگر با افزایش توانمندی روانشناختی میزان اهمال کاری کاهش می یابد. یافته ها نشان دهنده آن است که اساتید
|
پژوهشگران
|
یوسف یاوری (نفر اول)، کبری تلخی (نفر دوم)
|