|
چکیده
|
چکیده: فتوح مسلمانان که پس از رحلت پیامبر (ص) و از دوران خلافت ابوبکر آغاز و به دوران
عمربن خطاب و عثمانبنعفان گسترش یافت؛ در دوران خلافت امام علی(ع) متوقف گشت. این ایستایی
نه به سبب سرگرم شدن امام(ع) به بحران ها و پ یکارها ی داخلی، بلکه بر آمده از نگرش متفاوت آن
حضرت به آفرینش، انسان، حقوق او و جامعه بود. برای دست یابی آسان تر به ایده یاد شده، این پژوهش که
در قالب یک درآمد و دو بخش اصلی تشکیل شده است، بر آن است تا از عهدة بررسی و ارائه دلایل و
عوامل ایستایی فتوح در دوران خلافت امام علی(ع)بر آید. از این رو پس از بررسی نظری دیدگاه و نگرش
امام به هستی و انسان، نخست شواهد تاریخی نگاه و رفتار امام در بارة فتوح پیش از خلافت وی را بیان
کرده و آنگاه رویکرد و عملکرد آن حضرت را د ر باره فتوح به دوران خلافت او را بر اساس روش
توصیفی _ تحلیلی و بر پایه منابع و مطالعات تاریخی واکاوی نموده است .
واژههای کلیدی: فتوح، امام علی(ع)، ایستایی، نگرش، چرایی و عوامل
|