|
عنوان
|
مقایسه ناگویی خلقی و رفتارهای تکانشی در بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی و افراد عادی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ناگویی خُلقی، رفتارهای تکانشی، اسکیزوفرنی
|
|
چکیده
|
اهداف: مطالعات متعدد بیانگر سطوح بالای ناگویی خُلقی و رفتارهای تکانشی در افراد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه جنبه های ناگویی خُلقی و رفتارهای تکانشی در بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی و افراد عادی بود.
30 بیمار مرد مبتلا ، ابزار و روش ها: در این مطالعه علّ ی-مقایسه ای در سال 1395 به اختلال اسکیزوفرنی بستری در بیمارستان روان پزشکی رازی تبریز به صورت نمونه گیری تصادفی ساده و 30 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز به صورت در دسترس انتخاب شده و در 2 گروه قرار گرفتند. ابزار پژوهش، مقیاس ناگویی و SPSS خُلقی تورنتو و مقیاس تکانشگری بارت بود. داده ها به کمک نرم افزار 20
مستقل، مجذور کای، تحلیل واریانس چندمتغیری T با استفاده از آزمون های تجزیه و تحلیل شدند. LSD (مانوا) و آزمون تعقیبی
یافته ها: میانگین نمرات گروه بیماران اسکیزوفرنیک در ناگویی خُلقی و مولفه های آن (اختلال در توصیف احساس، اختلال در تشخیص احساس و تفکر معطوف به سطح) و همچنین در رفتارهای تکانشی و مولفه های آن (تکانشگری شناختی، تکانشگری حرکتی و بی برنامگی) به صورت معنی داری از گروه عادی .(p<0/ ( 05 بیشتر بود . نتیجه گیری: بیماران اسکیزوفرنیک در مقایسه با افراد عادی سطوح بالایی از ناگویی خُلقی و رفتارهای تکانشی را نشان می دهند.
|
|
پژوهشگران
|
رامین حبیبی (نفر اول)، رضا محمدزاده گان (نفر دوم)، الهه عافی (نفر سوم)
|