عنوان
|
بررسی و تحلیل پیوند حسب حال و داستان از منظر روایت
(با تکیه بر عنصر زمان و مکان)
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
حسب حال سرایی، زمان و مکان، عناصر داستان، تصویر، شخصیت شعری.
|
چکیده
|
حسب حال روایتی است که تصویرهای شاعرانه ضرب آهنگ پیرنگ آن را کند کرده است. تصویر ادبی به سبب ایستابودن، جهانی موازی با جهان واقعی نمی آفریند و فقط برش و لحظه ای برگزیده از جهان را هویدا می سازد. در تصویر ادبی عناصری ویژه از دنیای شخصی برش می خورند و در آن جای می گیرند و بر اساس منطق شعری عالمی دیگر شکل می دهند. این نوشتار به تحلیل و بررسی پیوند حسب حال و داستان از منظر روایت با تکیه بر عنصر زمان و مکان اختصاص دارد. زمان و مکان شعر برای برقراری ارتباطی که میان فعالیت نقل کردن داستان و خصوصیت زمانمند تجربه انسانی لازم است، از ارکان اصلی حسب حال ها و روایت گری ست. تبیین حسب حال ها براساس عناصر داستانی نشان می دهد که این نوع فرعی ادبی پیوندی سخت با داستان غنایی و روایت دارد. توجه نظریه پردازان به سه عنصر روایی حافظه، مشاهده و انتظار که ابزار لازم تصویرگری اند، بیانگر این است که پیشتر و بیشتر از هر کسی به خاصیت قطعه سرایی و تصویرسرایی پی برده و عنایت داشته اند. در واقع این نگرش، تلاشی است برای معرفی حسب حال ها، روش-های بررسی آن و منظرهایی که از طریق آنها می توان به دنیای تصویرسرایی وارد شد و موضوع اعتماد و یا عدم آن را بر نوشته ها و اسناد در نقدهای زندگی نامه ای مشخص تر کرد.
|
پژوهشگران
|
رسول کاظم زاده (نفر اول)، محمد پاشائی مهترلو (نفر دوم)
|