مشخصات پژوهش

عنوان	تکملۀ ارجاعات و مآخذ استشهادات شعریِ مجالس مولانا
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	مولانا، مجالس سبعه، توفیق سبحانی، شواهد، مآخذ
چکیده	مجالس سبعه یکی از سه اثر منثور مولانا (دو اثر دیگر: فیه مافیه و مکتوبات) و تنها یادگار دوران قبل از تحوّل اوست؛ دورانی که تنها همّ و غمّ او در آن، پر کردن جای خالی پدر و جلب رضایت خیل مریدان او بوده است. البتّه در ضمن همین مجالس، آن مایه شور و حال هست که بتوان آن را زمینۀ تحولی دانست که به نام شمس تبریزی تمام شد. استشهادات شعری مولانا در ضمن مجالس، گواه آن است که او دیوان‎های شعر را مطالعه می‎کرده و از آن مایه ذوق شعری برخوردار بوده که از آنها برای تقویت تأثیر سخن خود استفاده کند. بیشتر این ابیات از سنایی است که تأثیر او در آثار دوره‎های بعدی زندگی او نیز ملموس و چشمگیر است. در ضمن مجالس، ابیاتی از غزلیات شمس هست که به احتمال زیاد افزودۀ کاتبان در دوره‎های بعد و در حین رونویسی متن بوده است. استاد توفیق سبحانی در تصحیح و تعلیق خود بر مجالس، مأخذ بیشتر استشهادات را کشف و معرفی کرده اند. این مقاله کوششی است برای بازیابی و معرفی منابعی که ایشان موفق به شناسایی آن نشده اند؛ در واقع این کار، تکملۀ تعلیقات استاد در معرفی مآخذ استشهادات شعری مجالس سبعه است.
پژوهشگران	رحمان مشتاق مهر (نفر اول)