عنوان
|
ساختار نحوی معارف بهاء ولد براساس الگوی سبک شناسی لایه ای
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
سبک شناسی ,سبک شناسی لایه ای , لایه نحوی ,بها ولد ,معارف
|
چکیده
|
شناخت سبک و زبان هر اثری به دریافت و فهم درونمایه و مطالب آن، کمک بسیاری خواهد کرد؛ به ویژه زمانی که متن
عرفانی و ادبی باشد. زبان در این متون تاحدّی از شکل معیار و ساختار اصلی خود خاار مای شاود . معاار، ، تنهاا اثار
بهاءولد، بیانگر دل نوشته ها و حاصل حالات روحانی و عرفانی نویسنده است. مؤلف در آن با زبانی خاص و بیانی ویاژه
و شعرگونه عرفان و جهان بینی خود را به تصویر کشیده است؛ به همین سبب ازجمله متونی است که بی تردید در گاروه
متون ادبی قرار می گیرد و آن را برپایة الگوی سبک شناسی لایه ای )لایه های پنج گانة آوایای ، واژگاانی ، نحاوی ، بلاغای و
ایدئولوژیک( می توان بررسی کرد. این مقاله می کوشد تا با دیدگاهی سبک شناسانه، نحو و ویژگی های نحاوی معاار، را
بررسی کند و با واکاوی لایة نحوی این اثر، برجستگی های نحوی و دستوری آن را تحلیل و تبیین کند. باا ایان بررسای
آشکار می شود که ساختار زبانی و نحوی معار، چه اندازه از شیوۀ گفتار شفاهی و زباان گفات و شانود رودررو تاثثیر
پذیرفته است. هم چنین دریافته می شود محتوای عرفانی متن و پیشة وعظ نگارندۀ آن تا چه انادازه بار سااختمان نحاوی
کلام تثثیر گذاشته است.
|
پژوهشگران
|
ناصر علی زاده خیاط (نفر اول)، سمیه اسدی (نفر دوم)
|