عنوان
|
مقایسه اثر ریکاوری فعال در خشکی، آب سرد و گرم بر فاکتورهای حیاتی و درک کوفتگی متعاقب تمرینات مقاومتی در دو محیط متفاوت
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
ریکاوری؛ فعالیت مقاومتی؛ درک کوفتگی؛ پاسخ قلبی؛ محیط
|
چکیده
|
چکیده
مقدمه و اهداف
ریکاوری با آب ممکن است بر بهبود درک کوفتگی و فاکتورهای حیاتی ورزشکاران موثر باشد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثر ریکاوری فعال در خشکی، آب سرد و گرم بر فاکتورهای حیاتی و درک کوفتگی متعاقب فعالیت مقاومتی در دو محیط متفاوت میباشد.
مواد و روشها
36 زن دانشجو به صورت تصادفی در 3 گروه 12نفره کنترل، ریکاوری با آب سرد و آب گرم تقسیم شدند. گروه های تجربی بعد از یک هفته فعالیت مقاومتی در محیط گرم
( 35 تا 40 درجه سانتیگراد و رطوبت )%75±2 و ریکاوری در آب سرد ( 10تا 12درجه سانتیگراد) و گرم ( 40درجه سانتی گراد)، هفته دوم را استراحت و در هفته سوم نیز در محیط سرد (5تا 10درجه سانتی گراد و رطوبت )%60±2 تمرین و ریکاوری با آب سرد و گرم نمودند. گروه کنترل نیز یک هفته فعالیت مقاومتی در محیطی با دمای خنثی ( 26±2درجه سانتی گراد و رطوبت،)%43±2 ریکاوری فعال در خشکی را انجام داد. درک کوفتگی، درجه حرارت، فشارخون و ضربان قلب در مراحل مختلف مورد ارزیآبی قرار گرفت.
یافته ها
نتایج نشان داد که بین ریکاوری فعال در آب سرد و گرم بر درک کوفتگی و فاکتورهای حیاتی پس از اجرای فعالیت مقاومتی در محیط های استرسزای سرمایی و گرمایی اختلاف معناداری وجود دارد ( P≤0/05 ریکاوری فعال در آب سرد موجب کاهش بیشتری در میزان درک کوفتگی در مدت زمان های 24و 48 ساعت بعد از تمرین در محیط سرد و فشارخون و ضربان قلب در 2 ساعت پس از تمرین در محیط های گرم و سرد می شود.
نتیجه گیری
به نظر میرسد برای ریکاوری سریع فاکتورهای حیاتی و درک کوفتگی بعد فعالیت مقاومتی در محیط با دماهای غیرطبیعی، بهتر است از ریکاوری فعال در آب سرد استفاده شود
|
پژوهشگران
|
کریم صالح زاده (نفر اول)، نرجس صدیقی (نفر دوم)
|