|
عنوان
|
درد و رنج و مظاهر آن در شعر احمدشاملو و بدرشاکرسیاب
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
فقر، مصائب، اجتماع، شاملو، بدرشاکر.
|
|
چکیده
|
از جمله مفاهیم اساسی در اشعار احمد شاملو، درد و رنج هایی است که با زندگی انسان عجین گشته است. شاملو، از بزرگترین شاعران دهه های اخیر، در کنار مضامین عاشقانه و اجتماعی و سیاسی، اشعارش را مزین به مفهوم سوزنده، گدازنده و سازنده ی درد و رنج کرده است، و عمق معنا رسانی در نزد شاعر دلالت بر تأثر ذهنی و روحی او از این خمیر مایه اساسی زندگی بشری دارد. از طرفی دیگر بدر شاکر سیاب، شاعر عراقی از جمله شاعرانی است که نگاهی بدبینانه نسبت به زندگی و وضعیت موجود دارد و روحیه یأس و ناامیدی بر شعر او غالب است، او در بیان نابسامانیهای جامعه یدی طویل دارد و شعر او آکنده از مفهوم درد و رنج است. بدر شاکر نسبت به زندگی و وضعیت نابسامان جامعه خویش که در گرداب عقب ماندگی، جهل و استبداد غرق بوده به شدت بدبین است و این امر شعر وی را به سوی بیان واقعیتهای تلخ آن روز جامعه خود میکشاند. در این مقاله هدف آن است که شعر احمد شاملو و مفهوم درد و رنج در شعر وی با همین مفهوم در شعر بدرشاکر السیاب مطابقت داده شود و زیباییهای شعر هر دو شاعر نمایانده شود.
|
|
پژوهشگران
|
حسین صدقی (نفر اول)، دلارام صبح خیز (نفر دوم)، حبیبه خوش نفس (نفر سوم)
|