مشخصات پژوهش

عنوان	تدریس موازی: رویکردی جهت ارتقاء عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس ریاضی و نگرش آنان به مدرسه
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	تدریس موازی، نگرش به مدرسه، عملکرد تحصیلی، دانش آموزان پایه ششم.
چکیده	چکیده: این پژوهش باهدف بررسی تأثیر تدریس موازی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایۀ ششم در درس ریاضی و نگرش آنان نسبت به مدرسه انجام گرفته است. روش پژوهش شبه- آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر پایۀ ششم ابتدایی شهر تبریز در سال تحصیلی 95 – 94 و حجم نمونه 70 نفر است که 35 نفر از آنان در گروه کنترل و 35 نفر در گروه آزمایش گمارده شده اند، به صورتی که در گروه آزمایش تدریس به شیوۀ موازی به مدّت 2 ماه انجام شد و در گروه کنترل از روش تدریس تک معلّمی (مرسوم) استفاده گردید. جهت جمع آوری داده های این تحقیق در بعد نگرش به مدرسه از پرسش نامۀ استاندارد مک کوچ و سیگل (2003) SAAS-R و جهت بررسی عملکرد تحصیلی دانش آموزان از آزمون معلم- ساخته استفاده شده است. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره انجام شده بر روی نمرۀ عملکرد تحصیلی ریاضی دانش آموزان در دو گروه آزمایش (تدریس مشارکتی موازی) و کنترل (تک معلّمی) نشان می دهد که بین نمرۀ عملکرد تحصیلی ریاضی دانش آموزان گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری مشاهده می شود. همچنین نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که میزان نگرش نسبت به مدرسه در دو گروه آزمایش و کنترل در مؤلفه های نگرش نسبت به مدرسه (نگرش نسبت به محیط مدرسه، ادراک - خود تحصیلی، ارزش گذاری هدف های مدرسه ای، خود نظم دهی، نگرش نسبت به معلم و کلاس ها) در بین دانش آموزان گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد و این تفاوت ناشی از اجرای تدریس موازی در بین این دانش آموزان است.
پژوهشگران	سیروس اسدیان (نفر اول)