مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی عصمت حضرت موسی(ع) از دیدگاه قرآن
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	حضرت موسی(ع)، عصمت، هدایت، ظلم، گناه
چکیده	عصمت ، یکی از مباحث مهمی است، که نقش اساسی در تأیید سخنان پیامبران، ایفا می کند. از آنجایی که عصمت، موهبتی الهی است، این موهبت به کسانی اعطا می شود که مراتب هدایت را یک به یک طی کرده باشند و شایستگی خود را در هر یک از مراحل هدایت به اثبات رسانده باشند. به گفته‏ی قرآن، پیامبران، در پیمودن مراتب هدایت، از هیچ کوششی دریغ نکرده اند و مورد عنایات حضرت احدیت قرار گرفته اند. قرآن، حضرت موسی(ع) را پیامبری خالص و مخلص معرفی می کند که به مقام قرب الهی نائل گردیده است . از سوی دیگر، آیاتی در قرآن به کار رفته، که در ظاهر، ناقض عصمت پیامبران، علی الخصوص حضرت موسی(ع) می‏باشد و توهم گناه را برای آن بزرگواران به وجود می آورد؛ اما با بررسی دقیق آیات مربوط به داستان حضرت موسی(ع)، روشن می شود که قرآن در زمان نزول، از واژه های عام و مطلقی مثل «ظلم»، «ذنب» استفاده کرده، که به معنی عام «انجام عملی در غیر مورد خود» و « توابع و نتیجه هرکاری» است که به مرور زمان، آن واژه ها، مفهوم گناه و تجاوز از حدود الهی را به خود گرفته است؛ بنابراین، تفاوت بار معنایی واژه ها در زمان نزول و زمان کنونی، به وجود آورنده‏ی این توهم است و آن آیات هیچ گونه گناه و فسادی را برای آن بزرگواران اثبات نمی کند.
پژوهشگران	صمد عبداللهی عابد (نفر اول)، محمد بستان افروز (نفر دوم)