|
عنوان
|
بررسی وتحلیل نامه نگاری های عاشقانه در دو منظومه خسرو وشیرین ولیلی ومجنون نظامی ومقلدانش
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
منظومه غنایی , دهنامه سرایی ؛نظامی , نامه نگاری , نامه های عاشقانه
|
|
چکیده
|
چکیده
نامه نگاری به عنوان یک نوع ادبی از اهمیت فراوانی برخوردار اسخخت و به نثر و نظم در تاریخ زبان
فار سی دیده می شودح در کنار انواع نامه های سیا سی ، دیوانی با ارز شهای ادبی و گونه های دهنامه
سرایی ، در ب سیاری از دا ستانهای عا شقانه ادم فار سی نین به دلی دوری عا شلا و مع شوع ، نامه
« نگاری با کارکرد خاصخخی حضخخور داردح در ایپ مقاله از میان آرار ادم فارسخخی دو منظومه غنایی
نظامی به عنوان بنرگتریپ داستان سرا و منظومه های سه » لیلی و مجنون « و » خسرو و شیریپ
مقلد او ، امیرخسخرو دهلوی ، سخلمان سخاوهی و هامی مورد بررسخی قرار گرفته اسخت و نامه های
عا شقانه انها از منظر تعداد ابیات ، ناوه آغاز و پایان ، ساختار کلی ، مضامینو انت ام قاصدمقایسه
شخده اسخت با ایپ تالی و بررسخی مینان شخباهت و اختاف نامه ها از سخویی هایگاه نظامی را به
عنوان بنرگترینشاعر تاریر گذار در حیطه داستانسرایی نمایانتر ساخته و از دیگر سو مینان خاقیت
و یا تبعیت هنرمندانه مقلدان او را نین آشخخکار می سخخازیمح بررسخخی ها نشخخانگر کارکرد متفاوت نامه
نامه ها به های بیان مطللا » خسخخرو و شخخیریپ « نگاری در دو منظومة غنایی نظامی اسخخت که در
دلتنگیهای عاشقانه ، تات تاریر ساختار داستان و خاقیت نظامی تبدی به بستری برای سرزنش و
یکی از مقلدان موفلا در ادامه ایپ شخخخیوه اسخخختح از منظر » دهلوی « شخخخکایت از یار میشخخخود و
» وصف حال عاشلا و معشوع « پربسامدتریپ مضمون مشترک در تمامی نامه ها نین موضوع رابت
را میتوان ناه
|
|
پژوهشگران
|
ناصر علی زاده خیاط (نفر اول)، مارال غلامی کوتنائی (نفر دوم)
|