مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر ذهن آگاهی و فعالیت بدنی بر تاب آوری، خودکارآمدی و پیشگیری از بازگشت زنان معتاد
نوع پژوهش	طرح پژوهشی خاتمه یافته
کلیدواژه‌ها	ذهن آگاهی، فعالیت بدنی، تاب آوری، خودکارآمدی، پیشگیری از بازگشت، زنان معتاد
چکیده	اعتیاد ابتلای اسارت آمیز فرد به ماده یا دارویی مخدر است که او را از نظر جسمی و روانی به خود وابسته ساخته و کلیه رفتارهای فردی و اجتماعی او را تحت تأثیر قرار می دهد و به عنوان مهم ترین آسیب اجتماعی جامعه انسانی را مورد هجوم خود قرار داده است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ذهن آگاهی و فعالیت بدنی بر تاب-آوری، خودکارآمدی و پیشگیری از بازگشت زنان معتاد بود. 60 نفر زن معتاد به صورت هدفمند انتخاب و در چهار گروه فعالیت بدنی و کنترل بر اساس سن قرار گرفتند. برنامه ورزش هوازی به صورت 24 جلسه و هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای انجام گرفت. مداخلات ذهن آگاهی نیز طی 8 هفتۀ یک جلسه ای انجام گرفت. قبل از شروع جلسات و در پایان آخرین جلسه پرسش نامۀ تاب آوری و خودکارآمدی تکمیل شد و تست اعتیاد در ابتدا، انتها و دو ماه بعد از مداخلات گرفته شد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره و همچنین تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد که در گروه ذهن آگاهی و فعالیت بدنی تاب آوری و خودکارآمدی بهبود یافته است و افراد این گروه بازگشت کمتری داشتند. گروه ذهن آگاهی عملکرد بهتری نسبت به گروه فعالیت بدنی داشت. با توجه به نتایج به دست آمده، فعالیت بدنی می تواند مهارت های روانی معتادین زن را بهبود بخشد و به عنوان یک درمان کمکی همراه با مداخلات رفتار درمانی مؤثر واقع شود.
پژوهشگران	بهروز قربان زاده (نفر اول)، بهزاد شالچی (نفر دوم)، مریم لطفی (نفر سوم)، فرزانه رازمندی (نفر چهارم)