عنوان
|
اثر سه ماه تمرینات هوازی منظم بر شاخص های عملکرد ریوی و سطح سرمی استروژن و پروژسترون در اواسط فاز لوتئال در زنان مبتلا به آسم
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
آسم، استروژن، پروژسترون، تمرینات هوازی، حجم های ریوی
|
چکیده
|
مقدمه
نواسانات هورمون های جنسی طی چرخه قاعدگی، آسم و عملکرد ریوی را تحت تاثیر قرار می دهد. در مورد ارتباط تغییرات هورمون های جنسی در اواسط فاز لوتئال با تغییرات حجم های ریوی ناشی از ورزش، اطلاعات دقیقی در دسترس نیست. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرینات هوازی منظم بر شاخص های عملکردی ریه و سطح سرمی هورمونهای جنسی در اواسط فاز لوتئال زنان مبتلا به آسم می باشد.
روش بررسی
پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد. 24 زن مبتلا به آسم خفیف تا متوسط و دوره جنسی منظم در دو گروه تمرین (13 نفر) و کنترل (11 نفر) داوطلب شرکت در پژوهش شدند. گروه تمرین 3 جلسه در هفته(عصرها) برای سه ماه در برنامه تمرینی هوازی، شرکت کردند. اواسط فاز لوتئال 7 الی 8 روز بعد از تخمک گذاری به کمک کیت تخمکگذاری (Max14) تعیین شد . قبل و بعد از پروتکل و در اواسط فاز لوتئال، متغییرها اندازه گیری شدند. داده های تحقیق با آزمون ﺟﺎرک. ﺑﺮا نرمالسازی و با استفاده از آزمون های آماری t وابسته، t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج
21 نفر ( 12 نفر در گروه تمرین و 9 نفر در گروه کنترل ) پروتکل را کامل کردند. بعد از سه ماه برنامه تمرین، شاخص های عملکردی ریه شامل FVC,FEV1, FEV1% و PEF در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافتند(05/0>p). ارتباط معناداری بین تغییرات هورمون های جنسی و افزایش شاخص های عملکردی ریه وجود نداشت(05/0
|
پژوهشگران
|
اعظم زرنشان (نفر اول)، محدرضا ذوالفقاری (نفر دوم)، مهدیا غلام نژاد (نفر سوم)، مهدی یوسفی (نفر چهارم)
|