عنوان
|
پیش بینی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از مدل زنجیره مارکوف و سلول خودکار (مطالعه موردی: حوزه آبخیز روضه چای، ارومیه)
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
بیش ترین احتمال؛ تخمینگر انتقال مارکوف؛ لندست؛ مدل سازی کاربری اراضی
|
چکیده
|
بررسی و پایش کاربری اراضی از پیشنیازهای اساسی در مطالعات حوضه آبخیز به شمار میآید چرا که برنامهریزی مدیریتی منطقهای وابسته به آگاهی در مورد نوع استفاده اراضی و تغییرات آینده است. در نتیجه مدلسازی و پیشبینی کاربری اراضی برای برنامهریزی و مدیریت پایدار اراضی در آینده کشوری مانند ایران که بهره برداری از اراضی به سرعت در حال تغییر است، امری ضروری میباشد. در این راستا پژوهش حاضر، جهت آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی در دوره زمانی 15 سال و مدل سازی تغییرات برای بیست سال آینده، با استفاده از تخمینگر انتقال مارکوف با اطلاعات تصاویر ماهواره لندست 7 و 8 برای حوضه آبخیز روضهچای ارومیه انجام شد. براساس الگوریتم طبقهبندی نظارت شده با روش بیش ترین احتمال، کاربری اراضی به صورت هفت کلاس باغ، اراضی آبی، اراضی دیم، مراتع، مناطق مسکونی، دریاچه و اراضی شور با متوسط ضریب کاپا 88/0 و دقت کلی 9/0 برای سال های 2000 و 2015 استخراج شدند. بررسی تغییرات 15 ساله نشان داد که تغییرات کاربریهای وابسته به آب در منطقه طی بازه زمانی یاد شده، کاهش داشته است. مدل سازی تغییرات کاربری اراضی منطقه با استفاده از تخمینگر انتقال مارکوف حاکی از آن است که کاربریهای باغ، اراضی آبی و دیم، روستانشینی و منابع آب کاهش و کاربریهای مراتع و اراضی شور در منطقه افزایش خواهند یافت (از سال 2020 تا 2035 درصد افزایش مساحت مراتع 11/13، درصد کاهش مساحتهای زراعت آبی و باغات 51/32 و اراضی دیم 56/17). نتایج بیانگر استفاده نادرست از منابع آب، خاک و کاهش حاصلخیزی خاک منطقه مورد مطالعه میباشد که نیاز به برنامهریزی دقیق جهت تمرکز فعالیتهای جامع مدیریتی را آشکار میسازد.
|
پژوهشگران
|
فرخ اسدزاده (نفر اول)، کمال خسروی اقدم (نفر دوم)، لاله پرویز (نفر سوم)، حسن رمضان پور (نفر چهارم)، نفیسه یغماییان مهابادی (نفر پنجم)
|