|
عنوان
|
به کارگیری روش تحلیل پوششی داده های شبکه ای در زنجیره تأمین سلامت (مطالعه موردی: سکته مغزی)
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تحلیل پوششی داده های شبکه ای - کارآیی‐ ارزیابی عملکرد - زنجیره تأمین سلامت‐ سکته مغزی
|
|
چکیده
|
تحلیل پوششی داده ها (DEA) که اولین بار در سال 1978 توسط چارنز و کوپر رودز [ 1] معرفی شد، یک روش برنامه ریزی خطی جهت تحلیل عملکرد و کارآیی شرکت ها می باشد. DEA مجموعه ای از روش های ناپارامتری جهت تخمین مرز برای ارزیابی کارآیی نسبی واحدهای تصمیم گیری (DMU) قابل مقایسه است. به عبارت دیگر روش DEA نیاز به تابع مشخصی برای تعیین روابط یا مصالحه بین معیارهای عملکرد در محاسبه کارآیی ندارند و مفهوم مرز کارآ را به عنوان یک معیار استاندارد تجربی به کار میبرد. مزیتهای DEA مدیران را قادر میسازد تا هر معیار کارآیی را بدون نیاز به پیدا کردن رابطه ای که آنها را به هم مرتبط کند، ارزیابی کنند. DEA قادر است تا ورودی ها و خروجی های چندگانه را برای ارزیابی کارآیی به کار گیرد. در مدلهای سنتی DMU ، DEA ها بصورت جعبه سیاه در نظر گرفته می شوند. یعنی فرآیندهای درونی در ارزیابی وارد نمی شوند و فقط ورودی های اصلی برای تولید خروجی های نهایی مد نظر قرار می گیرند. لذا این روش، توصیف دقیق از عملکرد سیستم را ارائه نمیکند. برای از بین بردن این ضعف، روش های دیگری DEA وارد عرصه شدند که به DEA شبکه ای (NDEA) معروف هستند. در آن ها سیستم کلی از فرآیندهای مختلفی با اتصالات بین آن ها تشکیل شده است که متناظر با محصولات میانی است که درون شبکه تولید شده و به مصرف می رسند. روش هایNDEA اجازه می دهند که در سطوح پایین تر تحلیل صورت گرفته و قدرت تفکیک مدل افزایش یابد. ساده ترین و اولین نوع مدل های شبکه ای، شبکه های دو مرحله ای هستندکه برای اولین بار توسط فار و گر وسکف در سال 2000 [ 2] معرفی شدند. سپس محققین زیادی از جمله کائو و هوانگ [ 3] در سال 2008 تجزیه کارایی را در شبکه های دومرحله ای بررسی کردند. استفاده از این مدلها در سالهای اخیر در زمینه های متفاوت بطور چشمگیری افزایش یافته و نظر بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است.
|
|
پژوهشگران
|
مائده غلام آزاد (دانشجو)، جعفر پورمحمود قاضی جهانی (استاد راهنما)، مهدی فرهودی (استاد مشاور)، علیرضا آتشی (استاد مشاور)
|