|
عنوان
|
تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز (tDCS) بر تصمیم گیری پرخطر در افراد دارای اختلال مصرف توأم هروئین و مت آمفتامین
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز ( ، ) tDCSتصمیم گیری پرخطر ، افراد دارای اختلال مصرف ، هروئین، مت آمفتامین
|
|
چکیده
|
یکی از مهمترین و اساسی ترین معضلات جهان در دهه های اخیر ، مسئله اعتیاد می باشد که پیامد های سوء فردی ، اجتماعی و اقتصادی
بسیاری را در پی دارد . شواهد بالینی حاکی از عوارض مصرف مواد مخدر بر عملکرد مغز ، به ویژه عملکرد های اجرایی می باشد . هدف از
پژوهش حاضر ، بررسی اثر بخشی تحریک الکتریکی مغز با استفاده از جریان مستقیم ( ) tDCSبر تصمیم گیری پرخطر در افراد دارای
اختلال مصرف توأم هروئین و مت آمفتامین بوده است. بدین منظور تعداد 17نفر از افراد دارای اختلال مصرف توأم هروئین و مت آمفتامین
انتخاب گردیده و به صورت تصادفی در دو گروه tDCSو گواه قرار گرفتند . ابتدا تصمیم گیری پر خطر ، توسط آزمون قمار آیوا مورد
ارزیابی قرار گرفت . سپس در گروه ، tDCSناحیه پیش پیشانی خلفی جانبی( )DLPFCطی 10جلسه به مدت 20دقیقه ، به صورت
یکروز در میان توسط جریان الکتریکی مستقیم با شدت 1/5میلی آمپر ، تحریک گردید. در پایان، تصمیم گیری پرخطر مجددا ارزیابی
گردید . داده های حاصله با استفاده از روش آماری مانکووا تحلیل گردیدند . در متغیر تصمیم گیری پر خطر، یافته های پژوهش نشان دهنده وجود تفاوت معنی دار بین گروه tDCSبا گروه گواه ، بطوری که تصمیم گیری افراد بعد از اعمال تحریک با خطر پذیری کم تر همراه بود.
یافته های تحقیق حاضر نشان دهنده اثر بخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز بر کاهش ریسک پذیری ، در افراد دارای
اختلال مصرف مواد مخدر است . بنابراین می توان پیشنهاد نمود که از مداخله الکتریکی مغز به عنوان درمان غیر دارویی جهت بازپروری در افراد مذکور بهره برد.
|
|
پژوهشگران
|
لادن واقف (نفر اول)، رضا برزگر (نفر دوم)
|