عنوان
|
مقایسه تکانشوری و خودتنظیمی انگیزشی دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
کلیدواژهها
|
تکانشوری، خودتنظیمی انگیزشی، دانشجویان ورزشکار، غیر ورزشکار
|
چکیده
|
مقدمه: تکانشوری، به عنوان یکی از ویژگی های رفتار نابهنجار، با گرایش به انجام رفتار ناگهانی و فاقد دوراندیشی همراه است. رفتار های تکانشی و خطر پذیری که مجموعا با عنوان رفتارهای مخاطره آمیز خوانده می شود، دربرگیرنده طیف گسترده از رفتارهای رشد نیافته و لذت جویانه و عموما همراه با درجات خطر بالا هستند. رفتارهای تکانشی که در برخی رویدادها، رفتارهای مخاطره آمیز خوانده می شود، به عملکردهایی گفته می شود که اگر چه تا اندازه ای با آسیب یا زیان های احتمالی همراه هستند، امکان دست یابی به گونه ای پاداش را نیز فراهم می کنند. تصمیم گیری های مخاطره آمیز در زندگی فردی و اجتماعی انسان ها اهمیت ویژه دارد و اختلال در این نوع تصمیم گیری هسته اصلی پدیده تکانشوری و رفتارهای تکانشی محسوب می شود. از دید روانکاوی، رفتارتکانشی افراد را به تلاش برای غلبه بر احساس تنهایی، افسردگی و سایر عواطف دردناک، از طریق اقدام است و با این تصور که اعمال او دفاعی در مقابل خطری درونی بوده و نوعی ارضای تحریف شده پرخاشگری به وجود می آورد. خودتنظیمی به عنوان کوشش روانی برای کنترل وضعیت درونی، فرآیندها و کارکردهایی برای دست یابی به اهداف بالاتر تعریف شده است. خودتنظیمی، میزان تلاش فعالانه که افراد به طور فراشناختی، انگیزشی و رفتاری در فعالیت های یادگیری از خودشان نشان می دهند در نظر گرفته می شود. به عبارت دیگر خود تنظیمی توانایی موافقت کردن با یک خواسته، توانایی شروع کردن و دست کشیدن از فعالیت ها بر طبق مقتضیات موقعیتی، توانایی تعدیل فعالیت، تکرار، تداوم فعالیت های کلامی-حرکتی در موقعیت های اجتماعی و آموزشی، توانایی به تعوبق انداختن کار روی موضوع یا هدف دلخواه می باشد. ولترز بیان می کند که انگیزش و خودتنظیمی انگیزشی، سازه هایی بسیار مرتبط و در عین حال، مستقل و متمایزند و آگاهی و هدفمندی افکار و اعمال فراگیرنده اساس تمایز این دو مفهوم است.
روش شناسی: در این پژوهش توصیفی-تحلیلی، 125 نفر دانشجوی ورزشکار و 125 نفر دانشجوی غیر ورزشکار که از نظر مشخصات دموگرافیکی شرایط تقریبا یکسانی داشتند به روش همسان سازی فردی از بین دانشجویان دانشگاه شهید مدنی آذربایجان انتخاب شدند.
نتایج: در متغیر تکانشوری ) 03/0=, p14/2=( t و خرده مقایس های تکانشوری شناختی )02/0= p،80/1=( t، عدم برنامه ریزی )04/0= p،29/3=( t و تکانشوری حرکتی )04/0
|
پژوهشگران
|
یوسف یاوری (نفر اول)، بهروز قربان زاده (نفر دوم)، پریسا قلی زاده (نفر سوم)
|