عنوان
|
تحلیل گفتمان انتقادی در نهج البلاغه بر اساس تئوری نورمن فر کلاف(مطالعه موردی خطبه های علی (ع) ذر جریان فتنه خوارج)
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
نهج البلاغه"، "گفتمان انتقادی"،" نورمن فرکلاف"،" خوارج"
|
چکیده
|
نظریه تحلیل گفتمان انتقادی از جمله روش های نوین و کیفی در بررسی متون بوده و به جای چیستی توصیف گفتمان از چگونگی و چرایی تولید آن، سخن می راند. بر پایه این نظریه، میان متن و زمینه متن رابطه تعاملی وجود دارد.
این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی و بر پایه تئوری نورمن فرکلاف سعی دارد، چگونگی تعامل گفتمان علوی با گفتمان خوارج را در سه سطح توصیف، تفسیر و تبیین بررسی کند. امام علی (ع) به منظور اقناع مخاطبان، نخست سرانجامِ تلخِ برون رفت از سلطه ی قدرتِ حاکم را بیان می کنند تا مانع تغییر ایدئولوژی یاران خود شوند و در گام بعد باطل بودن جهانبینی خوارج را آشکار ساخته و از تقابل با ایدئولوژی قدرت مسلط بر جامعه، منصرف می سازند. دست-آورد این نوشتار، تبیین تقابل ایدئولوژی امام با ایدئولوژی خوارج در خطبه ها، اثر پذیری گفتمان علوی از رخدادهای سیاسی واجتماعی جامعه و تاثیر گفتمان علوی بر گفتمان خوارج است
|
پژوهشگران
|
علی قهرمانی (نفر اول)، فاضل بیدار (نفر دوم)
|