مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه عددی پارامتریک تاثیر وجود سازه سطحی بر نشست های ناشی از حفاری تونل
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	حفاری مکانیزه تونل، نشست، سازه سطحی، مدل سازی عددی، آباکوس.
چکیده	استفاده از سیستم حمل و نقل زیرزمینی مترو یکی از ضروریات توسعه شهری است. حفاری تونل مترو در محیط های شهری معمولا با استفاده از دستگاه TBM-EPB صورت می گیرد و نشست های سطحی ناشی از آن می تواند برایسازه های سطحی و زیرساخت های شهری خطرناک باشد. در این مطالعه تاثیر وجود سازه سطحی بر نشست های سطحی ناشی از حفاری تونل مترو بررسی شده است. این بررسی شامل مقاطعی از متروی مادرید و سه مقطع فرضی یک لایه بوده و سه پارامتر جنس خاک، تعداد طبقات سازه سطحی و نسبت روباره به قطر تونل (C⁄D) به عنوان متغیر فرض گردیده است. بدین منظور سه نوع خاک ماسه آهکی، رس قهوه ای و رس پلاستیک آبی، تعداد طبقات 3، 5 و 10 برای سازه سطحی و مقادیر 0/1، 5/1 و 0/2 برای نسبت C⁄D انتخاب شده است. در مدل سازی های دوبعدی حفاری تونل از روش کنترل افت حجم و مدل رفتاری موهر-کولمب برای خاک استفاده گردیده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد وجود سازه سطحی نشست های ناشی از حفاری تونل را همواره کاهش داده است. البته میزان کاهش نشست ها بسته به نوع خاک، تعداد طبقات سازه سطحی و نسبت C⁄D تونل متفاوت بوده و با تعویض جنس خاک میزان تاثیرگذاری دو پارامتر دیگر، تغییرات محسوسی داشته است.
پژوهشگران	امیرحسن رضائی فرعی (نفر اول)، هوشنگ کاتبی (نفر دوم)، مجتبی شیرزه حق (نفر سوم)