|
عنوان
|
بررسی رمان "میرامار" نجیب محفوظ بر اساس نظریه چند صدایی باختین
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
میخاییل باختین، نجیب محفوظ، میرامار، چند صدایی
|
|
چکیده
|
چند صدایی یکی از اساسی ترین مفاهیم آرای نقدی میخاییل باختین می باشد. براساس این نظریه، صدای هر -یک از شخصیت ها در سایه دموکراسی حاکم بر رمان، شنیده می شود. مراد باختین از چند صدایی بودن رمان، نفی سلطه صداهای منفرد است. در آثار پلی فونیک مورد نظر باختین هر کدام از صداها و شخصیت ها به تنهایی امکان گفتن و شنیده شدن را خواهند داشت و هرگز یک صدا و آوا برجستگی نمی یابد تا آواهای دیگر را خاموش کند. نجیب محفوظ، نویسنده مصری در رمان "میرامار"برای ترسیم سیمای تاریخی، سیاسی و اجتماعی مصر در دهه های 50 و 60 با استمداد از چندین شخصیت روایتگر، جهانی چند آوا خلق کرده است.در این رمان ما شاهد رهایی شخصیت ها از قید آراء نویسنده هستیم، شخصیت ها با جهان نگری های متفاوت با هم گفتگو می کنند و در این میان صدای راوی نیز همسطح و همسویه با تمام صداها شنیده می شود. برآیند این جستار که با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی جلوه های چند صدایی در رمان مذکور پرداخته، حاکی از آن است که بهره-گیری از تکنیک هایی چون تعدد زاویه دید، جریان سیال ذهن، بینامتنیت، چند زبانی و گفتمان دوسویه ابزار هایی هستند که نویسنده در ساخت این سمفونی از آنها بهره جسته است و اثر خود را در ردیف رمان های چند آوا قرار داده است.
|
|
پژوهشگران
|
مهین حاجی زاده چقوشی (نفر اول)، سمیه حیدری (نفر دوم)
|