مشخصات پژوهش

عنوان	شناسایی عوامل تأثیرگذار بر آیندۀ سیاست های پژوهشی دانشگاه ها: مطالعۀ موردی هفت دانشگاه جامع کشور
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	آینده پژوهی، برنامه های راهبردی پژوهش، عوامل کلیدی پژوهش، تحلیل اثرات متقابل، نیروهای پیشران، سیاست های پژوهشی دانشگاه ها
چکیده	«پژوهش» در دانشگاه از ارکان اساسی رشد و توسعۀ جامعه بوده، جهت حفظ جایگاه رقابتی در سطوح ملی و بین المللی از اهمیت زیادی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی مهمترین عوامل مؤثر بر آیندۀ «پژوهش» در هفت دانشگاه جامع کشور: دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه تبریز، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه اصفهان، و دانشگاه شیراز انجام شده است. پژوهش با رویکرد آینده پژوهی و روش تحلیل اثرات متقابل، پویش محیطی و مصاحبه با گروه متخصصان در بازۀ زمانی سه ماهه(از 15 اردیبهشت تا 15 مرداد 1398) انجام شده است. در مرحلۀ نخست 33 عامل مؤثر شناسایی شدند. براساس نظرات متخصصان، 24 عامل در قالب ماتریس اثرات متقابل مجدداً به متخصصان جهت وزندهی و تعیین میزان اهمیت ارسال گردید. نتایج تحلیل نرم افزار میک مک بیانگر ناپایداری سیستم حاکم بر پژوهش است. چون بیشتر عوامل حول محور قطری صفحه پراکنده اند. از مجموع پنج نوع عوامل قابل تشخیص در صفحه تأثیرگذاری و تأثیرپذیری فقط دو نوع عوامل «دووجهی» و «مستقل» شناسایی شده-اند. سه مورد(ناهمخوانی اسناد بالادستی با توانمندی پژوهشی دانشگاه ها، محدودیت مالی دولت و ضروری ندانستن پژوهش )جزء عوامل مستقل و 21 عامل(علوم میان رشته ای، همکاری بین المللی، همکاری دانشگاه و صنعت، رویکرد دولت ها به پژوهش، مدیریت-دانش، باور به سودمندی پژوهش، زیرساخت های پژوهش، نگرش مدیران ، فرهنگ سازی، رفاه اقتصادی، رویکردهای نهادهای غیردولتی، وضعیت شبکه های پژوهشی، نقش فناوری ها، نیازهای پژوهشی صنایع به دانشگاه ها، آیین نامه ارتقاء و جذب اساتید، اقدامات اسناد بالادستی، تصویر کلی پژوهش در جهان، تصویر ذهنی صنعت از کارآمدی دانشگاه، اثرپذیری از پژوهش بین المللی، تصویر ذهنی دانشگاه از استقبال صنعت، قوانین پژوهشی دانشگاه ها)، جزء عوامل دووجهی هستند.
پژوهشگران	دکتر علی مرادمند (نفر اول)، مریم ناخدا (نفر دوم)، علیرضا نوروزی (نفر سوم)، نادر نقشینه (نفر چهارم)