|
عنوان
|
اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی با زوج درمانی یکپارچه نگر بر پریشانی روانشناختی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی، زوجدرمانی یکپارچه نگر، پریشانی روانشناختی
|
|
چکیده
|
این پژوهش با هدف بررسی مقایسهای اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباقیافته زوجی با زوج
درمانی یکپارچهنگر بر پریشانی روانشناختی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان انجام گرفت. مطالعه حاضر
از نوع شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون سه گروه بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران -
مبتلا به سرطان و همسران آنها که به بیمارستان الزهرا تبریز مراجعه میکردند، از جامعه آماری یاد شده 45
زوج از زوجینی که نمرات پایینی در تعارضات زناشویی کسب کردند، بهصورت هدفمند انتخاب و بهصورت
تصادفی در سه گروه )دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل( بهصورت تصادفی جایگزین شدند. در هر سه
گروه پرسشنامه سنجش پریشانی روانشناختی کسلر در پیشآزمون و پسآزمون اجرا شد و در گروههای
آزمایش، پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباقیافته زوجی و پروتکل زوجدرمانی یکپارچهنگر
( IBCT ( مورد اجرا قرار گرفت و برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان
داد که بین گروهها بعد از تعدیل نمرات پیشآزمون اختلاف معنیداری وجود دارد و درمان مبتنی بر پذیرش و
تعهد و زوجدرمانی یکپارچهنگر موجب کاهش معنیدار نمرات پریشانی روانشناختی شده است. با توجه به
تأثیر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوجدرمانی یکپارچهنگر بر پریشانی روانشناختی میتوان درمانهای
روانشناختی را بهعنوان درمان مکمل برای درمانهای دارویی و پزشکی ارائه داد.
|
|
پژوهشگران
|
لعیا احمد زاده (نفر اول)، شیدا سوداگر (نفر دوم)، مریم واعظی (نفر سوم)، مریم بهرامی هیدجی (نفر چهارم)، غلامرضا گل محمدنژاد بهرامی (نفر پنجم)
|