|
عنوان
|
مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته
زوجی با زوج درمانی یکپارچه نگر بر تعارضات زناشویی زوجین
دارای همسر مبتلا به سرطان پستان
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
درمان پذیرش و تعهد، زوج درمانی یکپارچه نگر، تعارضات زناشویی
|
|
چکیده
|
مقدمه: این پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی با
زوج درمانی یکپارچه نگر بر تعارضات زناشویی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان پستان انجام
گرفت.
روش بررسی: در این پژوهش از طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون )دو گروه
آزمایش و یک گروه گواه( استفاده شد. با استفاده از نمونه گیری در دسترس 222 نفر از بین زنان مبتلا
به سرطان پستان و همسران آنان که در سال 1397 به مرکز آموزشی و درمانی بیمارستان الزهرا
تبریز مراجعه کردند، انتخاب و 45 نفر از زنانی که نمرات بالایی در پرسشنامه تعارض زناشویی کسب
کردند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در سه گروه )دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل( به صورت
تصادفی جایگزین شدند. یکی از گروه های آزمایش طی 16 جلسه 92 دقیقه ای تحت درمان مبتنی بر
پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی و گروه آزمایش دیگر تحت زوج درمانی یکپارچه نگر طی 16 جلسه
قرار گرفت، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تعارضات
زناشویی بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافت هها: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی بر کاهش تعارض
بر اساس نتایج، زوج درمانی یکپارچه نگر منجر به کاهش تعارض .)P>2/ زناشویی موثر است ) 25
همچنین نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین اثر .)P>2/ زناشویی زنان مبتلا به سرطان می گردد ) 25
بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی با زوج درمانی یکپارچه نگر بر تعارضات
.)P <2/ زناشویی زوجین دارای همسر مبتلا به سرطان پستان وجود ندارد ) 25
نتیجه گیری: با توجه به نتایج درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انطباق یافته زوجی و زوج درمانی
یکپارچه نگر به عنوان یک درمان انتخابی برای حل مشکلات فردی و ارتباطی زوجین مبتلا به سرطان
پستان به کار برده شود.
|
|
پژوهشگران
|
لعیا احمد زاده (نفر اول)، مریم واعظی (نفر دوم)، شیدا سوداگر (نفر سوم)، مریم بهرامی هیدجی (نفر چهارم)، غلامرضا گل محمدنژاد بهرامی (نفر پنجم)
|