مشخصات پژوهش

عنوان	شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر مدیریت امنیت گردشگری ورزشی در ایران
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده
کلیدواژه‌ها	مدیریت امنیت، گردشگری ورزشی، عوامل مؤثر، ایران
چکیده	با توجه به توسعه روزافزون صنعت گردشگری ورزشی و منافع اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی این صنعت، لزوم توجه به برقراری امنیت گردشگران ورزشی بیش ازپیش احساس می شود (امری، 2002). از طرفی مدیران رویدادهای ورزشی در برگزاری رویدادهای ورزشی با چالش های عمده ای همچون حمل ونقل و ترافیک، مسائل پزشکی و اورژانسی، افتتاحیه و اختتامیه، اسکان و تغذیه و غیره روبرو هستند؛ امنیت گردشگران ورزشی نیز یکی دیگر از چالش های مهم مدیران ورزشی می باشد (فرجی، 1393). در عرصه گردشگری، امنیت به معنای عام آن از اهمیت فراوانی برخوردار است؛ زیرا احراز امنیت در عرصه های مختلف از جمله امنیت اقتصادی، سیاسی، قانونی اجتماعی، روانی و غیره بر میزان ورود گردشگران و تمایل آن ها به اقامت در کشور میزبان و نیز سفرهای مجدد تأثیرگذار است (هزارجریبی، 1390). با توجه به گسترش روزافزون تروریسم در جهان و همچنین فعالیت برخی گروهک های تروریستی در ایران و با توجه به حضور خیل عظیم گردشگران ورزشی داخلی و خارجی حاضر در رویدادهای ورزشی و مقاصد گردشگری ورزشی، همواره باید این ذهنیت وجود داشته باشد که رویدادهای ورزشی می توانند جزء اهداف تروریست ها باشند. هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر مدیریت امنیت گردشگری ورزشی در ایران می باشد. این تحقیق از نوع پژوهش های کاربردی و برحسب نحوه گردآوری داده ها به صورت آمیخته اکتشافی انجام شده است. در بخش کیفی، از طریق مصاحبه با 13 تن از کارشناسان و صاحب نظران حوزه امنیت و گردشگری ورزشی و مراجعه به اسناد و مدارک و مطالعات کتابخانه ای به شناسایی عوامل مدیریت امنیت گردشگری ورزشی پرداخته شد و بر این اساس پرسشنامه ای طراحی گردید؛ در بخش کمی نیز، با استفاده از روش توصیفی پیمایشی و با توزیع پرسشنامه بین 210 نفر از افراد در دسترس عوامل شناخته شده، اولویت بندی شد. ابزار پژوهش در بخش کیفی شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی پرسش نامه مدیریت امنیت با 72 سؤال استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که به ترتیب عوامل برنامه ریزی استراتژی مدیریت امنیت، مدیریت منابع انسانی، حفاظت فیزیکی، شرایط میزبانی رویداد و زیرساخت ها مهم ترین عوامل مؤثر بر مدیریت امنیت گردشگری بودند. با توجه به نتایج پژوهش نتیجه گیری می شود مدیران رویداد جهت ارتقا مدیریت امنیت گردشگران باید به برنامه ریزی استراتژی مدیری
پژوهشگران	عباس سبحانی (نفر اول)، رضا اندام (نفر دوم)، حسن بحرالعلوم (نفر سوم)، رسول فرجی (نفر چهارم)