|
عنوان
|
بررسی تحلیلی دیدگاه علامه طباطبایی در باب اصالت فرد یا جامعه
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
اصالت فرد، اصالت جامعه، اصالت توامانی فرد و جامعه، فطرت الهی، تفسیر المیزان
|
|
چکیده
|
نزاع بر سر اصالت جامعه یا اصالت فرد از مباحث مهم علوم اجتماعی است ؛ به صورتی که این معیار،متفکران علوم اجتماعی را به دو دسته اصلی فردگرا و جامعه گرا تقسیم می کند. البته گرایش معاصری نیز در تلفیق این دو پارادایم پدید آمده که از آن به عنوان پارادایم تلفیقی یاد می شود. در ایران نیز این گرایش ها همواره مورد بحث و بررسی بوده است.یکی از بزرگ ترین مفسران اجتماعی قرآن، یعنی علامه طباطبایی، از پیشروان این بحث به حساب می آید. ایشان را می توان از پیشگامان پارادایم تلفیقی در این موضوع دانست که در عین توجه و اهمیت به جامعه و قدرت آن، از اصالت فرد و مسئولیت فرد چشمک پوشی نمی نمایند. در مبنای کلامی قرآنی، انسان نه مجبور است و نه امور بدو تفویض گردیده، بلکه امری میان این دو امر برای انسان حاصل شده است. همچنین علی رغم نسبت دادن موت و حیاتی مستقل برای امم و جوامع در آیات قرآن، مسئولیت انسان ها برای مقابله با فاسدترین جوامع نیز نادیده گرفته نشده است و فطرت الهی ودیعه ای برای انسان است که حتی در بدترین شرایط اجتماعی، رهنمون او به سوی خیر و هدایت الهی است. بدین صورت، علامه با توجه به این آیات به اصالتی طرفینی میان فرد و جامعه قائل شده اند که سهم هیچ یک به دیگری تقلیل نمی یابد.
|
|
پژوهشگران
|
حمیدرضا فریدی (نفر اول)، فرج بهزاد وکیل آباد (نفر دوم)، صمد عبداللهی عابد (نفر سوم)
|