|
عنوان
|
نقد و بررسی ترجمه ی نهج البلاغه بر اساس
نظریه ی آنتوان برمن (مطالعه موردی: ترجمه ی موسوی گرمارودی)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده
|
|
کلیدواژه‌ها
|
نقد ترجمه، نهج البلاغه، موسوی گرمارودی، آنتوان برمن، تحریف متن.
|
|
چکیده
|
نهج البلاغه تاکنون ترجمه های متعددی به خود داشته است که هریک را می توان بر اساس نظریه های مطرح شده در باب ترجمه، مورد نقد و بررسی قرار داد. آنتوان برمن یکی از نظریه پردازان مبدأگرای معاصر، سیستم تحریف متن را برای ارزیابی و سنجش ترجمه و بازخوانی ناهمسانی میان ترجمه و متن مبدأ قرار می دهد. برمن از این رهگذر وفاداری در ترجمه را همواره معیار کار خویش قرار داده و معتقد است در ترجمه باید به متن مبدأ وفادار بود، لذا پژوهش حاضر درصدد است با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی، بخش هایی از ترجمه ی نهج البلاغه گرمارودی را که ترجمه ای جدید است، براساس چهار مورد از عوامل تحریف متن در نظریه ی آنتوان برمن از جمله، عقلایی سازی، شفاف سازی، اطناب کلام و آراسته سازی، مورد نقد و بررسی قرار دهد تا عملکرد و میزان وفاداری مترجم نسبت به متن مبدأ تعیین گردد. دستاورد پژوهش مبین این است که گرمارودی در ترجمه ی خویش، در زمینه شفاف سازی و اطناب کلام بنا بر نظریه ی برمن سبب تحریف متن گشته است، و در مؤلفه ی عقلایی سازی؛ بنا بر ضرورت ساختار زبان مقصد، دستخوش تغییرات لازم نسبت به متن اصلی شده؛ این امر گرچه از دیدگاه برمن تحریف متن محسوب می گردد اما از دیگر سو، جزء ملزومات یک ترجمه ی سلیس و روان به حساب می آید. درباره عملکرد مترجم در رابطه با مؤلفه ی آراسته سازی هم می توان گفت که تا حد امکان به ظرافت و زیبایی های متن اصلی پایبند بوده است.
|
|
پژوهشگران
|
حسن اسماعیل زاده باوانی (نفر اول)، رعنا فرهادی (نفر دوم)، لیلا خیراللهی (نفر سوم)
|