عنوان
|
فرهنگ عامه در بهمن نامه و کوش نامه
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
فرهنگ عامه، فولکلور، بهمن نامه، کوش نامه، ایرانشاه ابن ابی الخیر
|
چکیده
|
فرهنگ عامه، تجربیات و تفکرات بشر در طی قرون و اعصار می باشد که در متن زندگی مردم هر دوره جاری است و ریشه در گذشته- های دور دارد. فرهنگ عامۀ هر ملتی هم از لحاظ علمی و هم از حیث اجتماعی، دارای ارزش و اهمیت فراوانی است. اما اهمیت علمی فولکلور از آنجا مشخص می شود که می توان با شناخت آن، به احوال، آداب و رسوم، عادات و خصلت های تودۀ مردم پی برد. شاعران و نویسندگان به اقتضای روحیات خاص و حرفۀ خویش، بیش از دیگران به اهمیت این موضوع واقفند و با استفاده از نمودهای آن در آثارشان، این اهمیت را به مخاطبان خود نیز گوشزد می کنند. در این میان، ایرانشاه ابن ابی الخیر، شاعری است که استفاده از فولکلور در آثار این شاعر اهمیت ویژه ای دارد. منظومه های بهمن نامه و کوش نامه، دو مورد از مهم ترین آثار حماسی ایرانشاه ابن ابی الخیر است که به فرهنگ عامه در آن ها پرداخته شده است. منظومۀ بهمن نامه، داستان زندگی بهمن، پسر اسفندیار و جنگ و ستیزهای او با خاندان زال است و منظومۀ کوش نامه به داستان زندگی کوش پیل دندان، برادرزادۀ ضحاک می پردازد که دوران یک هزار و پانصد سالۀ عمر خود را به دشمنی با ایران و ایرانیان و ستمگری و درنده خویی گذرانیده است. همان طور که گفته شد، فرهنگ عامه به باورهایی گفته می شود که عامۀ مردم آن را قبول دارند. یک نمونه از این نوع فرهنگ که از گذشته تا به امروز از نسلی به نسل بعد منتقل شده و برای خود در هر زمان جایگاه ویژه ای پیدا کرده، پیشگویی است. پیشگویی همان طور که از نامش پیداست یعنی آگاهی یافتن از وقایعی که در آینده قرار است اتفاق بیفتد. در این دو کتاب منظوم، بسیاری از وقایع بزرگ مانند سرنوشت جنگ ها و نبردها به کمک پیشگویان بوده است. بنابراین با تحقیق در دو منظومۀ حماسی بهمن نامه و کوش نامه می توان به شرایط حقیقی موجود در کل اقشار جامعه و فرهنگ مردم آن زمان پی برد و با بررسی فرهنگ عامه به درک روشنی از اندیشۀ بلند شاعر که در لابه لای اشعارش پنهان شده است، دست یافت.
|
پژوهشگران
|
فرشته سعیدنیا (دانشجو)، عاتکه رسمی (استاد راهنما)، احمد گلی (استاد مشاور)
|