عنوان
|
نقش مدیریت مشارکتی و مسئولیت پذیری اجتماعی مدیران در رضایت شغلی معلمان متوسطه اول: آزمون میانجی گری خلاقیت مدیران
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ شده
|
کلیدواژهها
|
رضایت شغلی، مدیریت مشارکتی، مسئولیت پذیری اجتماعی، خلاقیت مدیران.
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گری خلاقیت مدیران در رابطه بین مدیریت مشارکتی و مسئولیت پذیری اجتماعی آنان با رضایت شغلی معلمان بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری و جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان مقطع متوسطه اول شهر مهاباد، به تعداد 559 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 228 برآورد و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از چهار پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا (1986)، مدیریت مشارکتی چوپانی (1389)، مسئولیت پذیری اجتماعی کاروول (1991) و پرسشنامه خلاقیت آمابیل (2001) استفاده گردید که روایی سازه ای آن ها از طریق تحلیل عاملی تأییدی بررسی و پایایی آن ها به وسیله آلفای کرونباخ به ترتیب 834/0، 927/0، 802/0 و 746/0 به دست آمد. به منظور تحلیل داده ها از دو نرم افزار SPSS23 و AMOS23 استفاده شد. نتایج نشان داد که مدیریت مشارکتی و خلاقیت مدیران اثر مستقیم و معناداری بر رضایت شغلی معلمان دارند اما مسئولیت پذیری اجتماعی مدیران اثر مستقیم و معناداری بر رضایت شغلی معلمان ندارد. نقش خلاقیت به عنوان متغیر میانجی با آزمون سوبل در سطح اطمینان 95/0 تأیید شد. اثر غیر مستقیم مدیریت مشارکتی بر رضایت شغلی با میانجی گری خلاقیت معنادار بود و خلاقیت بیش از 22 درصد از اثر کل مدیریت مشارکتی مدیران بر رضایت شغلی معلمان را تبیین کرد. همچنین عدم اثر مستقیم مسئولیت پذیری اجتماعی بر رضایت شغلی، با میانجی گری خلاقیت، معنادار بود و خلاقیت بیش از 82 درصد از اثر کل مسئولیت پذیری اجتماعی بر رضایت شغلی را تببین کرد.
|
پژوهشگران
|
تقی زوار (نفر اول)، پروین بهاری (نفر دوم)، صیاد عبدالهی اصل (نفر سوم)، واقف دلخوش (نفر چهارم)
|