|
عنوان
|
انسان شناسی در ادبیات عرفانی و حِکمی فارسی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
انسان، انسان شناسی، نفس، ابعاد وجودی انسان، اجزای نفس، ادبیات عرفانی و حکمی فارسی.
|
|
چکیده
|
یکی از محورها و موضوعات در ادبیات انسان است و باید ببینیم که تاکید حکما، عرفا و نیز فلاسفه و ادیان برای شناخت گنج درونی انسان به چه معناست. لازم است که تحقیق مستقلی شکل بگیرد تا بتواند اجزای انسان را به شکل قطعات یک معما کنار هم بچیند و تصویر کاملی از او منعکس کند. توجه به طرح و نقشۀ انسان در آثار ادبی مسأله یی است که از نظر پژوهشی مغفول مانده است. از این رو امکان خوانشی دیگر از متون کلاسیک فارسی به شیوۀ تحلیل ضرورت می یابد. در نهایت با توجه به اینکه خودشناسی مقدمۀ خداشناسی است لذا با حصول شناخت از وجود و قابلیت های انسان می توان به خداشناسی نزدیکتر شد: من عرف نفسه فقد عرف ربَّه.
|
|
پژوهشگران
|
خوشقدم یونسی (دانشجو)، حیدر قلی زاده (استاد راهنما)، منصور ایمانپور (استاد مشاور)
|