مشخصات پژوهش

عنوان	اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر آمادگی به یادگیری الکترونیکی و یادگیری خود راهبر در دانشجویان مشغول به تحصیل در دوره های مجازی
نوع پژوهش	مقاله چاپ شده
کلیدواژه‌ها	راهبردهای خودتنظیمی یادگیری الکترونیکی یادگیری خود راهبر دانشجویان
چکیده	پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر آمادگی به یادگیری الکترونیکی و یادگیری خود­راهبر در دانشجویان مشغول به تحصیل در دوره های مجازی انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع نیمه­آزمایشی و طرح پژوهش پیش ­آزمون- پس ­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیۀ دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه پیام­ نور تبریز تشکیل می­ دادند که در سال تحصیلی 1400-1399 به­ صورت مجازی مشغول به­ تحصیل بودند و از میان آن­ها تعداد 30 نفر با روش نمونه ­گیری در درسترس با توجه به معیارهای ورود و خروج به ­عنوان نمونه انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. پکیج آموزشی راهبردهای خودتنظیمی یادگیری (کرمی، کرمی و هاشمی، 1392) برای گروه آزمایشی در 8 جلسه یک ساعته به ­صورت گروهی اجرا گردید. پیش و پس از آموزش، پرسشنامه یادگیری خود ­راهبر فیشر و همکاران (2001) و یادگیری الکترونیکی واتکین و همکاران (2004) تکمیل شد. داده­ ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم ­افزار SPSS-25 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر آمادگی به یادگیری الکترونیکی و یادگیری خود­راهبر در دانشجویان مؤثر بود. با توجه به این یافته­ ها، آموزش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی برای دانشجویان دوره های آموزشی الکترونیکی در جهت افزایش آمادگی به یادگیری الکترونیکی و یادگیری خود راهبر پیشنهاد می ­شود.
پژوهشگران	کبری فریدیان (نفر اول)، اکبر رضایی (نفر دوم)، جواد مصرآبادی (نفر سوم)