چکیده
|
زمانی که نرم افزار کامپیوتری موفق عمل می کند—موقعی که نیازهای افرادی را که از آن استفاده می کنند برآورده می سازد، موقعی که در طول یک دوره ی زمانی طولانی بدون ایراد و نقص عملیات دارد، و موقعی که تغییرات آن آسان تر و حتی استفاده از آن راحت تر است—توانایی و انجام تغییرات را برای بهترشدن داراست. اما زمانی که نرم افزار خطادار است—موقعی که کاربران آن ناراضی هستند، موقعی که مستعد خطاست، موقعی که تغییر آن دشوار است و حتی استفاده از آن با سختی هایی همراه است—چیزهای بد امکان پذیرند و اتفاق هم می افتند. همه ی ما می خواهیم نرم افزاری بسازیم که امور را بهتر کند با اجتناب از چیزهای بدی که در سایه ی تلاش های ناموفق کمین کرده است. در طراحی و ساخت نرم افزار موفق، نیاز به نظام داریم. ما یک رویکرد مهندسی لازم داریم.
از نگارش نسخه ی اول این کتاب تقریباً چهار دهه می گذرد. در طی این مدت، مهندسی نرم افزار از یک ایده ی مبهم که توسط تعداد نسبتاً معدودی از افراد متعصب این حوزه به کار گرفته می شد به یک نظام مهندسی قانونی مبدل شده است. امروزه، به عنوان یک موضوعی شناخته می شود که ارزشمند است تا تحقیقات جدی، مطالعات هدفمند و بحث های پرهیاهو بر روی آن صورت بگیرد. در سراسر صنعت، مهندس نرم افزار به عنوان عنوان شغلی برتر جایگزین برنامه نویس یا کدنویس شده است. مدل های فرایند نرم افزار، روش های مهندسی نرم افزار، و ابزار نرم افزاری در طیف وسیعی از صنایع به صورت موفق به کار گرفته شده اند.
|