مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه ی عزت نفس و کمال گرایی بین داوطلبان مبتلا به اختلال خودزشت انگاری و داوطلبان عادی جراحی زیبایی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	عزت نفس، کمال گرایی، اختلال خودزشت انگاری، جراحی زیبایی
چکیده	اگرچه خود مراقبتی و رسیدن به تناسب و زیبایی در چهره و اندام باعث افزایش سلامت روانی و رضایت از خویشتن می شود، پرداختن اغراق آمیز و غیرضروری می تواند ناشی از اختلالات روانی باشد. شکل گیری پدیده ای به نام جراحی پلاستیک شاید بزرگترین کمک ممکن را به کسانی کرده است که از وضعیت ظاهری خود ناراضی هستند. جراحی زیبایی گاهی یک امر ضروری تلقی می شود مانند جراحی هایی که به منظور برطرف کردن نقص های مادرزادی انجام می گیرد. اما بسیاری هستند که علی رغم نبود مشکل ظاهری به جراحی زیبایی روی می آورند. برخی از جراحی ها ممکن است تحت تاثیر مد روز و فرهنگ رایج باشد. اما تردیدی نیست که مواردی از آن به دلیل اختلال خودزشت انگاری است. اختلالی که بیش از صد سال است که شناخته شده است. اما در سی سال اخیر در رده ی اختلالات روانپزشکی قرار گرفته است. افراد مبتلا به اختلال خودزشت انگاری ازمشغله ی نقص در ظاهر فیزیک که اغلب هیچ پشتوانه ی عینی برای آن وجود ندارد رنج می برند. در این افراد اگر یک نقص جزیی وجود داشته باشد دل مشغولی در خصوص این نقص بسیار اغراق آمیز است. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال خودزشت انگاری به دنبال درمان های غیر روانپزشکی هستند. شیوع اختلال خودزشت انگاری در بین کاندیدهای جراحی زیبایی ممکن است از 6 تا 54 درصد متفاوت باشد. نتایج بسیاری از پژوهش های صورت گرفته در این خصوص، از این ایده حمایت می کند که باید از جراحی زیبایی برای بیماران مبتلا به اختلال خودزشت انگاری جلوگیری شود. اغلب افراد مبتلا به اختلال خودزشت انگاری دواطلب جراحی زیبایی به طور اغراق آمیزی از نتایج جراحی زیبایی خود انتقاد می کنند. مشغله ی ذهنی آن ها در خصوص ناموفق بودن جراحی زیبایی باعث پرخاشگری و ناراحتی و در موارد شدیدتر منجر به افکار مربوط به خودکشی می شود. اگرچه طالب جراحی زیبایی بودن و اختلال خودزشت انگاری دو نهاد جداگانه هستند اما از نظر مفهومی هم پوشانی دارند. ازسوی دیگر علاوه بر وضعیت روانی، ویژگی های شخصیتی متقاضیان در میزان گرایش به جراحی زیبایی نیز محوری تعیین کننده محسوب می شود. انگیزه ی جست و جوی جراحی زیبایی بر اساس ترکیبی از عوامل روانشناختی، هیجانی و شخصیتی است. همه گیر شدن جراحی زیبایی در جامعه ی مدرن امروزی منجر به انجام پژوهش هایی به منظور بررسی این پدیده از حیطه روانشناختی شده است. با توجه به اینکه گرا
پژوهشگران	پریسا پوریافر (دانشجو)، فخر السادات قریشی راد (استاد راهنما)، کبری ناموران گرمی (استاد مشاور)